Son Manolo Nieto i de novo paso a miña esperiencia en Chaguazoso donde foi mestre D Amancio
foi pouco o tempo que vivin en ese acolledor pobo, eu con 10 anos era a segunda autoridad
relixiosa despois do Sr Cura pois eu era o sacristan i bou a contar unha adnedota de un
mozo despois de tocar as, campas no campanario que tiña unha escaleira lateral atopou a un home
deitado no fondo e foi tal o medo que colleu que ainda oxe esta correndo.
Saudos pra todos especialmente para ti, para Gelucha y ... (ver texto completo)
Hola son MNIETO que xa mandei varias notas i quero mandar unha aperta o neto de D. Amancio
o fillo de Gelucha a quen saludo tamen asi como a Alberto o seu tio, eu son o fillo de Camilo e Asuncion D. E. P
que vivimos en Chapela, donde ahora viven os meus sobriños fillos de Alfonso meu hirman D. E. P.
Unha aperta pra todos vos, i si tes alguna foto de D. Amancio y Dña Asela me gustaria velas.
Hola, sabe de que provincia o lugar era?. Ya que solo con el nonbre y apellidos, es imposible.
Boas tardes Manolo, mi abuela Asela ya falleció hace 7 años, yo soy hijo de Gelucha.
Me alegro mucho de poder hablar con usted.
Saludos desde Vigo
Hola son Manolo Nieto e de novo me poño en contacto con este medio e decirlle o neto de Don Amancio que no ano 1950 meu hirman Alfonso Q. E. P i eu
fomos aluns de de aquel fantastico mestre oriundo Do Bolo y mais tarde mestre na cidade de Vigo donde nos seguimos tratando, aproveito esta
oportunidade para saudarte ti i o resto da familia en especial a Dña Asela tua aboa. Unha aperta dende Santiago de Compostela.
Nunca pude contactarme con familiares dw arlindo dieguez nievws mi abuelo soy silvia vitali de mar del plata
Hola, sabe de que provincia o lugar era?. Ya que solo con el nonbre y apellidos, es imposible.
Nunca pude contactarme con familiares dw arlindo dieguez nievws mi abuelo soy silvia vitali de mar del plata
el hombre del medio el de chaqueta con pañuelo es mi abuelo D. Amancio garcía fernández
el autor no envió los libros, fué mi abuelo D. Amancio garcia fernandez maestro nacional en Chaguazoso en aquellos tiempos
oengazo..; te agradezco la atencion, de alguna manera me recuerdas a mi primer maestro en chaguazoso; don amancio garcia quien desoues de algunos años me envio uno de los regalos mas preciados... un libro... " el lobero de las urdes ", con las historias del tio nando (un cazador de lobos) done se retrata
la vida en nuestras aldeas. nuevamente gracias
Soy el nieto de el maestro don Amancio García Fernández.
En la actualidad vivo en Vigo.
Mi abuelo ya falleció, pero me contó todo de su vida en Chaguazoso y aún conservo algunas amistades de allí, como O Rubio,
Saludos
Mi mail es omardevigo@gmail. com
Escribe e si quieres, tengo fotos de mi abuelo
Mi primo Domingo comosiempre en el mismo medio de todos
Suelo publicar artículos y cualquier cosa relativa a la historia de Eibar ne la página de Facebook ¿Conoces Eibar?. Quisiera pedir permiso para publicar esta foto en dicha página.
Gracias.
Buenas tardes, soy de Barcelona, estoy tratando de recoger información para mi árbol genealógico. La séptima generación de abuelo paterno nació en Chaguazoso, se llamaba Juan Rodríguez Blanco, se casó con Isabel María Rodriguez Puerta natural de La Rambla (córdoba), solo tengo estos datos y si alguien pudiera mirar los registros de nacimiento o casamiento a quien corresponda, se lo agradecería. Muchas gracias.
Hola soy Laura nieta de Rosa Cortes Molina y Jesus Serrano Diaz de Albanchez. Quisiera contactarme con gente que los hubiera conocido. Vivieron en San Juan numero 2 Albanchez. El Paco era su sobrino y creo que la gente que compro la casa es de Barcelona. Espero que me escriban. wattsapp +5491121893892 sjopticavedere@gmail. com
hola un saludo desde chile, una descendiente de una persona que vivio ahi mi abuelo manuel dieguez dieguez se fue a chile con 8 años y siempre se acordaba de las cosas que vivio en ese lugar
Nuestro que bonito es
Volvo a poñerme en contacto cos amigos de Chaguazoso donde pasei dos anos inolvidables e recordos fermosas das correrias por as suas ruas cando
en semana Santa cando non se podias tocar as campas, nos os rapaces faciamos uns pasaruas pra recordarlle os vecinos que xa podian acudir os actos na Igresia do pobo, recordos das actuacions teatraes no local social a sociedad e na quelas fechas fixemos un rectangulo para a practica do futbol no monte do Cabezo todo isto entre outras actividades
Unha aperta ... (ver texto completo)