A VILAVELLA: Ala, ala. Que abundancia, sólo pedía un chiste é mira...

Ala, ala. Que abundancia, sólo pedía un chiste é mira que filón saliú, encima todos son caralludos, non teñen desperdicio, o do Aduardo, ese sólo nos días de festa se pode contar, é unha pena co metas a diario, todos son muy buenos, me reí un montón, gracias. o de 2525 máis o de Varela tamén teñen un bon mensaxe, buenos, pasamos unha tarde muy agradable.
Varela, por qué borrache o chiste en galego, si estaba mui ben, xa te vas soltando bastante en escribir en Gallego, non o deixes, mira eu hasta fai ben pouco, era incapaz de nada en ésta lengua, da que toda a vida falmos no pueblo, son consciente de que o fago mui mal, pero me gusta, quero ir aprendendo pouquiño a pouco, xa perdonaréis por os meus fallos garrafales.
A miña vida laboral transcurriu en San Sebastian, na Kutxa (Caixa de Aforros) alí o Gallego, nada de nada, ainda me tocoú luchar co Euskera para poder entenderme cos cliente que viñan dos caseríos, algunhos non sabian falar nin unha palabra en Castellano, o Euskera si que é dificil de dominar, si se compara co Gallego,é abismal a diferencia para poder estudiar.
Respuestas ya existentes para el anterior mensaje:
Munto obrigado Piño, por tudos os teos bons complimentos con tudos, istoua a comprobar que sin tí íste foro nahún sería igual, dito ísto mira ô que melloramos tudos, ê cuando digo tudos penso no esforzo que tein que ser pra alguha xente que nahún istaba acostumada a escreber na lingua dos nosos orixenes, quero decer dos nosos abós, bein no meu caso como portugués que sahún,ê posible que bein nahún escreba ninguha, más vexo que ate os más reacios en algún momento a entendela, agora escrébena meyor ... (ver texto completo)
Eso mesmo me acontece a min, xa que vivo en zona castelana, e o galego non me serve pra nada, levo alí mas de 30 anos, e xa o estou esquecendo, costame lembrar algunas verbas, por iso si meto a pata en alguna palabra, pido disculpas.
Saudos
Piño: Ante nada gracias por la moral que das. El Gallego como idioma es mas dificil de lo que piensa la gente, pero bueno como mi madre siempre me hablo en este dulce lenguaje, es dificil perderlo del todo, con un poco de paciencia y cometiendo errores todo se aprende en la vida. Solo me falta practicarlo y claro aqui en Madrid poco. Donde practico bastante es cuando viajo por negocios a Galicia. Tengo un grupo de amigos en Ourense, nos reunimos en una cafeteria y me pongo moradito ha escuchar y ... (ver texto completo)