AMIGO O. MIRLO: Creo que cualquier emigración ha sido dura, tanto por una cosa como por otra. Pero al cabo de los años esto cambio para bien y todos disfrutamos de un buen bienestar economico. Amigo mirlo creo que nos conocemos y charlamos mas de una vez. Un abrazo amigo
Sí Manu, toda emigración é dura, tanto para América, Europa ou para calquera rexión de España, sempre deixas a casa, o pobo e seres queridos detrás. A min de pequena mandáronme para un colexio en Ourense, e aunque non se pode decir que estaba emigrada, eu sentíame así, ia morriña que sentía daquela non era mais pequena que a que sinto ahora que estou mais lonxe.
Non sei si o Mirlo fala da emigración por experiencia propia, pero para os emigrantes tampouco é a cousa tan dramática como él a pinta. Claro que houbo quen marchóu ca idea de facer fortuna e volveu con rabo entras pernas, pero os que buscaron mellor vida, encontrárona e hoxe o que non volve é porque non quere, porque vive feliz dónde está, sin pena, sin tristeza en sin resignación, con muta morriña, eso sí, pero, ¿ónde hay un galego verdadeiro sin morriña?
Manu, o diñeiro non fai feliz, pero axuda, e sin duda é máis fácil ser infeliz con diñeiro ca sin el. Pero como se di sempre, a saúde ante todo. Apertiñas.
Non sei si o Mirlo fala da emigración por experiencia propia, pero para os emigrantes tampouco é a cousa tan dramática como él a pinta. Claro que houbo quen marchóu ca idea de facer fortuna e volveu con rabo entras pernas, pero os que buscaron mellor vida, encontrárona e hoxe o que non volve é porque non quere, porque vive feliz dónde está, sin pena, sin tristeza en sin resignación, con muta morriña, eso sí, pero, ¿ónde hay un galego verdadeiro sin morriña?
Manu, o diñeiro non fai feliz, pero axuda, e sin duda é máis fácil ser infeliz con diñeiro ca sin el. Pero como se di sempre, a saúde ante todo. Apertiñas.