Ayer foi un día de papatoria, subimos o monte de non sei donde, e entramos en un mesón que non me acordo cómo se Chama, o marido Tomás dormido sobre o mostrador, o curmán Ambrosío, como quen non o ten, y a alma do negocio Rosinda menudas tetas non tiña, a todo elo empezamos a papar, menudo roer no churrasco asado lento en madeira de caballo, levou o seu tempo asalo, come come bebe bebe e a roer; ata que con tanto entusiasmo houbo unha imprecisión alguien dou cos fuciños no garrafón, pidimos un trapo ... (ver texto completo)