Luz ahora 0,06914 €/kWh



Mirando unas fotos de 1961 con motivo de una excursión que la parroquia de Ares había organizado para los niños del catecismo, puedo comprobar la ausencia de algunos que ya no pueden volver a estar presentes.
Podemos decir que es ley de vida pero eso no me impide que  un rato de tristeza y de lamento mientras las miro, me doy de cuenta que aún sin ellos sentirlo yo si lo siento, por que en mi infancia adolescencia y juventud compartimos escenario y formamos parte de una misma familia aunque la vida ... (ver texto completo)
Bujones,  Campanas y un tercero,  vigilante de seguridad al que no tengo el placer de conocer,  comparecen en la TVGA como integrantes de la tradicional rondalla de Ares, participando en un programa de sobremesa dando testimonio que a pesar de los inconvenientes la tradición permanece..
El día que la juventud sea consciente que la rondalla cómo manifestación cultural forma parte del patrimonio del pueblo y de un  valor inestimable, por la singularidad de los repertorios  que se pierden en el tiempo ... (ver texto completo)
Alá fumos,  tira parriba cada uns no seu coche que había que cumprir o compromiso de invitar a quen foy quen de recuperarlle unha orella o meu neno o  ser atacado por un can,  alá fumos e tamén os seus amigos, algunhos deles desconocidos, esa foi miña promesa e así a tiven que cumprir.
Tuven a imprudencia de ir a lugar desconocido servindome de referencias, tira parriba tira pabaixo curva eiquí e curva alá ata que dimos con chamativo lugar, un bar que mais que bar parecía un cortello,  unha lareira ... (ver texto completo)
Se acercan los carnavales, y me retrotraigo a la infancia cuando los escaparates de la Obispa y de la ferretería La Llave exponían las caretas de cartón  que anunciaban los acontecimientos, una de las más solicitadas y de difícil adquisición para mi precario poder adquisitivo era la de un jefe indio de abundante plumaje y rellamante colorido brillante que como reclamo estimulaba los sentidos de los más pequeños.
Cuando tocaba a disfrazarse recurríamos a un baúl que contenía vieja ropa en desuso ... (ver texto completo)
Que fortuna la de aquel que según su hucha le decían miserable pero que en la mesa que fuera siempre había un lugar para él, por que así muchos lo deseaban
Su mayor logro en la vida había sido dejar aparcada la vanidad insistiendo en cultivar la sabiduría que le marcaba el camino que una gran mayoría omite prefiriendo recurrir a los atajos y así les va.
Viviendo una vida llena de artificios solo por el que dirán
Habiendo perdido la capacidad de recrearse en la felicidad por el simple hecho de ... (ver texto completo)
Acábome de enterar, que a antiga casa rectoral que no seu tempo pertenceu os Marzoa, posibles fidalgos do rural, e do que a día de hoxe non se ten nada escrito, e cal era a función de posible autosuficiencia hata ser a casa do cura, vai a ser restaurada, así como racionalizar o espacio da amplia horta da que dispón para función social i a maiores na superficie que foi casa da Arriaszocas e de Chanchito o Sancristán anexa a dita horta e dispor dela para faer un aparcamento gratuito para desconxestionar ... (ver texto completo)
Imos a ver: Que pintan na nosa corporación persoas que ignoran onde se sitúa a pralla do Xuncal a que os ignorantes puxèronlle praia grande, onde estaba situado o lavadeiro de Joterras, i  cal foi a razón pola cal desapareceu o río da Cachorra alterando a natureza que o río producía, por que o coto de Cantaleta non figura en ningún plano, cantas especies de ras residían polo Mazote i porque as ras da Xunqueira falaban distinto idioma, por que o río vello lle siguen chamando o río Novo.
E que e daquelas ... (ver texto completo)
Hermosa fiesta! Quisuera poder ir alguna vez! Viva Galicia!
Procesión que acompaña a la imagen de la Virgen del Carmen transportada en una embarcación conmemorando las fiestas del mar en Ares
Para la tráquea y la jarjanta cuando no paras de tosere no hay mejor remedio que la miel con limones
Miel tenjo, a ver si prejuntándole al de la jiara me empresta aljunos limones que son de una juerta que tienen al lado de la fuente de papellas que mezclados con la miel son el mejor remedio para las cosas de la jarjanta
El la farmacia te dicen que nanai y lo dicen por que no es nejocio.
Que me lo dijo don José Luis que es el mejor médico en Km a la redonda
Busco a la familia Mencia que a principio de 1900 vinieron a Argentina, se llamaba Purificación Mencia
Recuerdo como si fuera hoy, el primer día que asistimos a la escuela primaria, tenía seis años, nos partieron un lápiz y la mitad para cada uno, en una mano una pizarra y en la otra una rebanada de pan con nata y azúcar , lo que se supone era por la tarde, el profesor Don José Vera,  un andaluz gallego de adopción que según he oído comentar en tiempos jóvenes destacaba como futbolista, era serio frugal y respetable, carácter socarrón e irónico, que según me contaron fue uno de  aquellos represalia ... (ver texto completo)
Fixera frio,  chovera a dios dar auga, nevara ou so ventara, que pracer chegar a casa donde agardaba a taciña de caldo un par de ovos con patacas fritas e para entrar en calor meterse nunha daquelas camas i a dormir o que fixera falla.
O redor de vez en cando unha velliña insomne que facía de anxel da garda.
Nin televexos nin obxetos que inducen a compulsividade existían enton.
Levo aguantando o segredo moitísimos anos, estou a punto de reventar, a min nadie me pode acusar de delator, sempre fun quen de cumplir un xuramento, pero o meu pesar neste caso xa non ten obxeto a resistencia, o sinto moitísimo, mais que si me arrancaran unhas moas sin anestesia, o fin despois de remoelo,  chegou a hora de dicir basta , e ante a concurrencia yo me confieso:
O que espichou o pau a pila de merda humana e pau e ambos los dous foron lanzadas a bidreira da escola, a  que daba o cañijote ... (ver texto completo)
Todos los vinteún de cada mes había feira en Cabanas, falo daquelas feiras cando casi non había ninguèn que non traballara nunha terra ben da sua propiedade tamén de arrendada, ou que non tivera porco na casa, e alguha que outra jaliña que sacar a pasear, tamén quen tiña coellos
O caso e que estas e outras razóns o poder de convocatoria daquelas feiras era enorme e a oferta singular hoxe levada a deshuso non pasa de ser un mercadillo e sin mais.
Ala fumos a buscar un pequeno porco pa podelo engordar.
O ... (ver texto completo)