3 meses GRATIS



Este señor de arriba, desde su jubilación temprana, no hace más que recordar e imaginar, porque es más lo que imagina que lo que recuerda.
Habría que otorgarle un título nuevo. Propongo nombralo Presidente de Honor de la Muy Noble Asociación de Capadores Arrepentidos del Concejo de Aciberos.
Aprezada Pita Muñuda: Como miña ex, nahún me gosta que te metas con íse home, además qué podes ter tú contra asociazahún de capadores, como tú munto béin sabes eu pertenecin a ísa, claro que foi antes de marchar pra Madride, logo queria siguir practicando el ofico más alén nahún había machos pra capar.
Unha aperta.
Este señor de arriba, desde su jubilación temprana, no hace más que recordar e imaginar, porque es más lo que imagina que lo que recuerda.
Habría que otorgarle un título nuevo. Propongo nombralo Presidente de Honor de la Muy Noble Asociación de Capadores Arrepentidos del Concejo de Aciberos.
" No es un día para celebrar, sino para actuar."
Ante nuestra impotencia y no pudiendo hacer otra cosa, pondremos una vela a san Pancracio. Un abrazo muy fuerte para todos...
En las doradas playas de infinitos mundos los niños se reúnen para jugar entre brincos y gritos. Alzan castillos de arena y juegan con las conchas vacias. Construyen barcos con hojas secas y los botan riendo hacia la mar profunda. No saben nadar ni echar las redes. Los pescadores se zambullen en busca de perlas y los comerciantes navegan en sus barcos, mientras los niños recogen piedrecitas y las arrojan de nuevo. Las olas asesinas cantan a los niños baladas tontas, al igual que la MADRE que mece ... (ver texto completo)
Marchaba despacio por el sendero que atraviesa los campos, cuando el sol poniente guardaba sus últimos rayos. Las luces se hundían cada vez más en la sombra, y la tierra, desierta tras la siega, descansaba en silencio.
De repente, surcó los cielos la voz penetrante de un niño. Tal vez su casa le aguardaba al final de la seca planicie, tras los cañaverales, bajo la sombra amable de los plátanos, las delgadas arecas, los cocoteros y los verdinegros árboles del pan.
Detuve por un momento mi andar ... (ver texto completo)
Hola a todos.-
Por mis "Conceptos desafortunados" en algún escrito mio, me veo en la obligación de pedir humildemente perdón y dejar de participar en este precioso foro, lo siento de todo corazón, ni de lejos pensé que alguna frase mia fuese tema de debate, por segunda vez mil perdones.-
Un abrazo.-
Pepe.-
Yo te digo lo mismo que te dice O Candil, es más sintiéndome responsable, he tratado de arreglar las cosas y lo único que hice fue empeorarlas. Esto foi como unha falepa que terminou sendo unha bola de neve. En todas las casas, incluso entre hermanos, padres e hijos, hay roces de vez en cuando, pero eso no debe llevar a ninguna parte; todo se arregla con buena voluntad. Espero que lo mismo tu que Mikel sigáis entrando y como se suele decir:"Ahora paz y más tarde gloria ". Tu, Pepe, formas parte de ... (ver texto completo)
Hola a todos.-
Por mis "Conceptos desafortunados" en algún escrito mio, me veo en la obligación de pedir humildemente perdón y dejar de participar en este precioso foro, lo siento de todo corazón, ni de lejos pensé que alguna frase mia fuese tema de debate, por segunda vez mil perdones.-
Un abrazo.-
Pepe.-
Tu actitud te ennoblece, Pepe, pero no creo que sea motivo para que abandones este foro ni ninguno. Si aceptas mi humilde petición, espero que sigas acompañándonos con tus mensajes. Me darías un serio disgusto si no lo hicieras, así que me despido de tí con un "hasta tu próximo mensaje".
Saludos a tod@s los foreros de buena voluntad, entre los que te sigo contando, Pepe, al igual que a Mikel, a Duli, a Piño, a Gel...
Hola a todos.-
Por mis "Conceptos desafortunados" en algún escrito mio, me veo en la obligación de pedir humildemente perdón y dejar de participar en este precioso foro, lo siento de todo corazón, ni de lejos pensé que alguna frase mia fuese tema de debate, por segunda vez mil perdones.-
Un abrazo.-
Pepe.-
gracias candil por tu defensa,, hoy escribo por agradecertelo.. tengo claro que en estos foros quizas tengo que ser ironico,, tanto en este como en nuestro foro de pereriro y faceboock he tenido que ver conceptos desafortunados que pensaba que eran ya de otra epoca.. quizas sea este le motivo de quedarme como muchos en la zona de solo lectura... por cierto al señor que le importuno mi concepto de pais o nacion... pues q lo siento.. no era mi intencion hacer resurgir conceptos para mi desfasados.. ... (ver texto completo)
Corolarios.

1º Si usted explica algo con tanta claridad que nadie lo pueda malinterpretar, no se preocupe, alguien lo hará.

2º Si usted hace algo y está seguro de la aprobación de todo el mundo, a alguien le disgustará.

Con cariño para Mikel. Siento mucho que estos malos entendidos, o malas interpretaciones se hayan dado en este pequeño foro de Castrelos y entre dos personas a las cuales, por lo que yo os conozco, me parecéis estupendas. Tiene razón O Candil, lo escrito a veces, tiene múltiples ... (ver texto completo)
Aquela mañán acompañárame ata o castelo de Fuensaldaña o noso veciño Jorge, quen quería arranxar na Demarcación de Estradas de Castela e León Occidental, en Valladolid, un asunto dunha expropiación da autovía nas Coruxeiras.
Coma un lóstrego chegamos ao aparcamento do castelo, sen paradas polo camiño. E nada máis aparcar, Jorge botouse fóra, xa coa man na petrina, cara un seto que había entre o patio do castelo e un colexio de primaria.
--Quietiño! --berreille antes de botare el a ferramenta contra ... (ver texto completo)
Graciñas por no meter ningun galego no muro
Ayer, día dedicado al exceso de ruido, en mi vida he oído tanto ruido. La sirena de una fábrica que se había disparado y estuvo una hora sonando... parecía que estábamos en guerra y que nos iban a bombardear, se ponían los pelos de punta. Después un tren de mercancías que hacía un ruido atronador; o yo ayer estaba muy sensible o juraría que nunca había oído tanto ruido. Seria para celebrarlo...

Se oyó un suspiro en medio de la tarde
y todos volvieron la cabeza.
No era más que el aire
que movía ... (ver texto completo)
Totale un cigano dicide confesarse, a coisa que le dice al sinor cura robe unha pita,-bueno pues rezas un padre nuestro y le entregas la pita o seu dono,-nahún pois a pita xa a comin,-sendo assín se la pagas,-nahún sei de quéin podia ser istaba no camiño,-entoces rezas un rosario colles 20 E. y al salir de la igrexa se los entregas a la primera persoa que alcuentres, totale que sai el cigano y se encuentra en la primera esquina unha xica de buen ver, dice te toca a tí assín lo dice el sinor cura,-el ... (ver texto completo)
Munto bueno Dn. Ricardo, más nahún tiña que poñer o meu nome, pois eu me comunico con Ispaña, quero pensar co sinor se refiere al acento andaluz, más como queira que sexa teño que recoñecer que voçe es único, claro ísto mo comenta o padre dice ponle algo a ise sinor que merece a pena, que escrebe como Dn. Miguel, o apellido nahún lo poño por dudar si é coa b grande ou cua piquena. De tudas maneiras Dn Xosé como é andaluz o mellor le gostaba que enxeran a poza.
Unha aperta.
Duli; parto por la alegría que sentisteis -Tú y amigas-al saber vencido ese mounstruo amargo que no solo debilita lo fisico, sino que aturde lo animico; como familia; tenemos esa victoria en nuestro hijo menor, con la ayuda de Dios, felicidades a todas.
En cuanto al Bacalao, aun no encuentro pero, en cuanto lo compre pierde cuidado que haremos las tres recetas que tan amablemente han puesto.
Por vuestro cariño, muchas gracias.
Abrazos para todos
Gracias, Blas, por compartir esa alegría. Yo también me alegro mucho de que tu hijo le haya vencido. ¡Que verdad dices!"Nos debilita en lo físico y en lo anímico ". A mi padre, le venció el cáncer y tuvo unos años de penurias. Lo han cogido demasiado tarde...
Tal y como están las cosas, seguramente moriremos de cáncer, de infarto o de accidente de trafico. De algo hay que morir.
Bueno, nos hemos puesto un poco tristes...
Un abrazo muy fuerte para todos los foreros de buena voluntad.

Lástima ... (ver texto completo)