Tere. Se observa un movimiento de solidaridad hacia os téus sobriños é a toda a vosa familia. Antes cuando sucedía estas desgracias a xente nos pueblos se organizaban e coas súas parexas de vacas, acarreaban pedras, madeiras, así entre todos trataban de levantar de novo a casa queimada.
Nos ahora acarretos nos se suelen facer, estamos muy diseminados, pero tende por seguro que cada cual desde o punto donde nos encontremos, unha pedra, un ladrillo, unha tabla para unha porta se aportará. A xente da nosa Terra sempre foi mui solidaria en estos casos.
Ánimo para toda a familia, en especial os teus sobriños que se quedaron sin casa.
Forte abrazo.
Nos ahora acarretos nos se suelen facer, estamos muy diseminados, pero tende por seguro que cada cual desde o punto donde nos encontremos, unha pedra, un ladrillo, unha tabla para unha porta se aportará. A xente da nosa Terra sempre foi mui solidaria en estos casos.
Ánimo para toda a familia, en especial os teus sobriños que se quedaron sin casa.
Forte abrazo.