Foro de LUBIAN (Zamora)

sacaprada

Quizáis teñas razón, Gel, pero esquéceste de un detalle; a meirande parte deles nin xiquera lle deron esa oportunidade.
Nalgunhos casos nin xiquera era necesario ter ideales; chegaba con que o cacique os señalara para cometer semellante aberración. Falo de casos concretos e probados ourridos na Vilavella.
Un saudo afectuoso.

Eche ben certo que o negro resalta sobre o branco. Por iso algunha vez tuve ocasión de decirlle a algunha:
--A túa rosa é máis grande que a roseira.
Pero xa hai tanto tempo, que acho que inda non se inventaran as rosas negras. Tamén é certo que sempre tuve moita fantasía.
Lapaberzas fora coas vacas para a Serica, perto do Churrián, no tempo da sementeira. Naqueles tempos andaba a chocar cunha rapariga do pobo das pitas, e cheiráballe que tamén ela andaría coas vacas nun prado a beira do Leira, ... (ver texto completo)

O da pastoriña, si a pesca o Lozano en esas condiciós, nos sei como adaría, seguro que ¡festa no aire! e pro lobo que sempre estaba vigilante, outra festa coas ovellas.

De "gestor" creo que si era o Lozano con algún ayudante máis, menos mal que a Galdina tuvo unha axuda, a pobre muller si ten que dar servicio a todo personal da Cámara Agraria ela sola os "amortiguadores" se lle iban a escarallar por completo, o parecer, eran tres as señoritas, a Galdina, a Roxiña, a outra non me acordo do nombre ... (ver texto completo)

A praia de Valença do Miño.

Esta ferbente aventura de Ricardo aflórame un recordó.
Aos comezos dos anos 80, aterrécemos en Portugal medio cento de persoas en excursión turística ao norte do país veciño. Envoltos, novos con vellos e outros non tan vellos nin tan novos, acheguémonos a praia de Valença, uns a bañarse e outros a mollar os pes na borda. O mar estaba picado e as olas iban en aumento. Nun plis plas, ven unha oliña moi brava e rebolquilla a metade dos que por alí estabamos. Entre nos, ... (ver texto completo)

A min este acontecimento na choza da Viña tenme chegado de lonxe, en máis dunha ocasión, e non sei se tódalas fontes son de fiar. Sobre todo se naquel tempo eras un cativo ou andabas inda a navegar polo forro dos perendengues dos teus devanceiros.
Ela, a amorosa, érache a Galdina, procedente do norte da Lusitania.
O emprendedor de tal negocio na choza non foi outro que un "lozano" señor que, entre outros empregos, foi tamén o secretario da Cámara Agraria Local daqueles tempos.
Daquela cabe deducir que o servicio da Galdina poidera ser de balde para tódolos socios da Hermandade de Labradores con necesidade de apuntar a rella, acrebuñar a gadaña, afilar a fouce, endereizar o timón ou suavizar a chabella.
Así que non sei se o negocio sairía moi rendible. Do que casi estou seguro é de que ese día, na choza da viña, producíronse máis cantidade de lácteos e outros fluxos corporáis, que cántaros de viño deu a viña ao longo de tódolos tempos. ... (ver texto completo)

No me extraña que o mozo do burro triunfara na vida, que pronto él se dou de conta que trato e máis rentable que o traballo ¡Qué espabilado!
O da caseta non pagaron, pero foron mui moderados no gasto de luz e agua, o mobiliario non o deterioraron nada, a única que ganou foi unha buraca que había de ventana, que lle puñeron unha cortina.
A cousa tiña que ser digna de ver, como para grabalo, dicen que alguhos andaban escondidos entre os carballos é as uceíras no monte para que non os coñeceran.
... (ver texto completo)

Las ferias de hace unos años eran de impresión, la gente acudía de todos los pueblos de la zona, al ser la víspera de la Tuiza también se concentraba mas personal, unos por la feria, otros por la verbena el caso es que la gente se lo pasaba en grande.
Es curioso, pero un año hasta montaron una casa de citas en la caseta de una tierra nuestra que está cerca del Couto (feria) las Titis creo que eran portuguesas, el cajero, portero y personal de servicio ya era de la zona. La fila de espera llegaba ... (ver texto completo)

¿E pagáronvos o arrendo da caseta ou tivestes que apelar ó dereiro consuetudinario? Ás duas veiras das Portelas sempre houbo xente moi emprendedora, algúns chagaron a ser grandes empresarios. Tamén, todo hay que decilo, daquela as trabas burocráticas eran máis ben pequenas.
Desto sabía ben o tio Eulalio, home moi respetable, procedente dunha daquelas casas podentes, con moita labranza e moitas terras, que o fin io cabo, outrora era polo que se medía o poder.
Pero como a todo santo lle chega o ... (ver texto completo)

Que animada está a feira.
contenta se vei a xente,
hay moito pique nas vacas,
tratantes de Benavente.
¿Quien vende esta rojita?
pregunta o Pisaratas,
eu a vendo, aqui señor,
as duas las dou baratas.
Es que así tiene que ser,
no son vacas de dinero, ... (ver texto completo)

Este forno esta en Cea, Ourense e hose en dia non funciona, pero esta rehabilitado como museo. Esta no camiño da Plata a Santiago. Trouxome recordos de cando eramos pequenos e se facia o pan en casa.. Peneirar, amasar etc... Cando o forno do concello se foi a ruina, fumos algunha vez o da pachaca. Logo xa se modernizou todo o asunto e ibamos comprar o pan o forno do Leopoldo, e mais nas festas a facer os roscois, como nos gustaba lamber o caldeiro)!

O chegar ó enderezo que lle deu o experto na procedencia dos polos, o borracho toca o timbre, e despois dun bo rato, dada a elevada hora da noite, abre unha muller a ventana e pregúntalle:
- ¿Qué quere?
- ¿Está o teu home na casa?
-Neste momento non- respondelle a muller bastante cabreada.
O borracho tambaleándose da un paso atrás e dille:
- ¡Pois faime o favor e mira a ver si son eu...!

Sodes uns fenomenos contando contos, ainda que os do churrian so mais antergos e mais propios da nosa zona pero estan mui ben todos. Gardade alguns para despois da comida do mes de agosto, pra escarallarnos de risa como me estou rindo eu co do supositorio emais co do analizador da orixe dos polos.
Unha aperta para tod@s dende este lado das portelas.

Mui bon o do supositorio da tos, xa me reí un rato.

Me hizo recordar un chiste que contaron el otro día en el gimnasio.

Llega un Señor a un restaurante y dice; por favor camarero ¿me traería un pollo Irlandes? a lo que el camarero responde, un momento por favor, que consulte con el cocinero. Oye tio, que fuera hay un señor que ha pedido un pollo Irlandes ¿tenemos?
Tranquilo, déjalo de mis manos y acto seguido el cocinero prepara una salsa rara y complicada y la añade al pollo que tenía preparado, ... (ver texto completo)

INDA CHO SEI fasme pensar moito co tema do preito. Aiqui hay unha "inmisio", unha "coniuctio membrorun" e por ultimo unha "expulsatio". Pa que todos o entendan hubo una penetracion, estivo un tempo dentro e logo saiu, (esto ultimo complica o asunto xa que saiu por outro buraco e non por lo que entrou). A pregunta e.: De quen son as mazanciñas? Vou mirar o dereito comparado e ver si arranxamos o preito este. Temos suerte que solo foi a mazaira pero por se alguen quere dar outra opinion, planteo outro ... (ver texto completo)

Home, os ovos ser son da pita, máis si se presentan colguerois dun escarnachado en vez de estar nunha escancha, non hai duda... son do Toño para uso e disfrute da María.