Panorámica del pueblo - A. Martínez
Pablo. estás abanzando moito escribindo galego, ¡ánimo que xa o fas moi ben!
O "hotel de Lagarellos" está na serra de Lubián, próximo a serra de Porto, debe estar a unha altura similar a do hotel de "Malloscuras de Padornelo, a categoría si e misma, cuatro estrellas, o dormir ali unha verdadera delicia, non hay ruidos, nin contaminación, ahora hasta nin chocallos se sinten, o colchón algo duro, pero bueno, se aguanta, tamén contamos con unha fonte buenísima se bebe agua o natural é muy fresca.
Os ... (ver texto completo)
Si más de cuatro estrellas.
Gracias Piño, Los maestros sois vosotros, yo el alumno. Con los idiomas solo tengo dos problemas: Uno cuándo no los entiendo y el outro carallo cuándo escribo.
En el caso vuestro tengo que decir que casi todas las palabras me son familiares, hasta las entiendo, outra cousa es desmenuzalas escribiendo, de pequeno non me gustaba estudiar y é que de grande penso que si volverá a nacer tampouco volvería a estudiar y é que penso que o mundo vai peor. vaya hostia le acabo de dar al gallego si la canalla lee esto que esta muy mal dicho y muy mal escrito, que hay millones de palabras en un día y las buenas ideas se arrastran desde la niñez. ... (ver texto completo)
Inda Cho Sei. Moitas gracias, mui booooon, cuando me acordo se me solta a risa, a cousa ten gracia de carallo.
Lobo, algunha vez si nos tocou de mirar pras estrellas de tamañas alturas, casi que si as tocabamos coas maos.
Un saudo pra todos os foreiros, dentro de unhos días volverei a estar con vos.
Aquel cura érache de sotana. Coma todos os cregos da miña infancia. Non coma os de agora, que algunhas veces ata parecen os "churros" da serra.
Despois da misa, el andaba a quitarse as vestimentas de complemento: casulla, estola, alba,... A todas lle ía dando un beixo.
O monaguillo que lle axudaba naqueles traballos na sacritía érache un pillabán ao que non se lle escapaba unha.
--Señor cura --preguntou o cativo coa súa inocencia inmaculada-- Vostede ten pelos nos "güevos"?
--Arrenégote, Satanás! ... (ver texto completo)
Na choza de Lagarellos no se como es ni donde queda, pero solo pase una noche en la choza de Mallaoscuras que esta a 1700 m. altura, hasta medianoche inda la pase bien con lume y rodeado de estrume, después me quede dormido y cuando me despertei no me podía mover, tuve que arrastrarme hasta el sol para poder encajar los huesos, al ponerme de pie salio un ratón debajo mio lo cogí y lo torture, lo enterré vivo.
Pablo. estás abanzando moito escribindo galego, ¡ánimo que xa o fas moi ben!
O "hotel de Lagarellos" está na serra de Lubián, próximo a serra de Porto, debe estar a unha altura similar a do hotel de "Malloscuras de Padornelo, a categoría si e misma, cuatro estrellas, o dormir ali unha verdadera delicia, non hay ruidos, nin contaminación, ahora hasta nin chocallos se sinten, o colchón algo duro, pero bueno, se aguanta, tamén contamos con unha fonte buenísima se bebe agua o natural é muy fresca.
Os ... (ver texto completo)
Na choza de Lagarellos no se como es ni donde queda, pero solo pase una noche en la choza de Mallaoscuras que esta a 1700 m. altura, hasta medianoche inda la pase bien con lume y rodeado de estrume, después me quede dormido y cuando me despertei no me podía mover, tuve que arrastrarme hasta el sol para poder encajar los huesos, al ponerme de pie salio un ratón debajo mio lo cogí y lo torture, lo enterré vivo.
Dirixido á persoa que desexa vivir nun lugar ermo por perfeizón:

Na choza de Lagarellos pode vostede acomodarse, restaurándoa ao seu antollo. Alí pode xogar a ser anacoreta ou asceta. Non haberá teta de vaca, nin talladas de touciño; pero pode alimentarse coas raíces das abriotas, estofado de grilos, ensaladas de acedas con saltois, asado de serpe con crema de borea de charrela e outros manxares tamén naturáis.
Ao cansarse de tal eremitaxe, baixe á miña casa, como amigos que somos, e papámonos ... (ver texto completo)
Despóis de unha vida tan austera en Lagarellos, o darlle esa tan boa benvida o amigo na túa casa, fácil que terías que botarlle o can (casi se me escapa o nombre, o ser tan famoso...) pra botalo de casa, non creo que intentara outra aventura na serra.
Xa vai tempo que colgache no foro de un lugar da zona, non o encontro, se trataba de un tema de un cura, podía ser o Avelino, falaban da caspa que tiña nas zapatillas negras él, a pregunta de un monaguillo, me fizo moita gracia, o podías contar de ... (ver texto completo)
Dirixido á persoa que desexa vivir nun lugar ermo por perfeizón:

Na choza de Lagarellos pode vostede acomodarse, restaurándoa ao seu antollo. Alí pode xogar a ser anacoreta ou asceta. Non haberá teta de vaca, nin talladas de touciño; pero pode alimentarse coas raíces das abriotas, estofado de grilos, ensaladas de acedas con saltois, asado de serpe con crema de borea de charrela e outros manxares tamén naturáis.
Ao cansarse de tal eremitaxe, baixe á miña casa, como amigos que somos, e papámonos ... (ver texto completo)
A min como a Piño tamen me gusta a soledad de Lagarellos e gustame tamen a leite directamente da ubre, como a Ricardo, eso si desde que teño conocemento por moito que apretei algunha nunca saiu nada. Pode ser que non fora a teta adecuada porque como dice o dito: "teta que a mau non cubre, non e teta que e unha ubre, ou porque non estaba en lagarellos, ou porque no era o son da Orquesta Monterrey, (a maoiria das veces era o son da gaita), pero nin asi. salud-2
A mín tamén me gusta a soledad de Lagarellos, a Xarda e lugares inóspitos que en Lubián a Dios Gracias, inda podemos disfrutar, non son partidario de transitar por carreteras con morrillos como nos tempos dos carromatos, tampouco son partidario de andar por cabaletes é carreirós cheus de maleza, en donde podes caer fastidiarte un brazo ou unha perna no millor dos casos, ou que aparezca un jabalí enseñando seus poderosos colmillos é te poña as tripas o sol en un plís plás.
Dentro do posible, teremos ... (ver texto completo)
Daquela que estamos falandó, seria cuando el cura Don Angel pescó la trucha más grande do Tuela, 10´200 gramos. Años que casi se iba la mano a la campana sobre campana, casi lo mismo la derecha que la izquierda y casi todos los miembros del cuerpo coincidían en la misma queja, intercambiar bienes y servicios, las truchas subían por esa agua tan clara hasta el regueiro da Cruzcada asustadas de tanta mioca con testosterona exagerada creciendo desesperada.
Inda eran anos que no le decíamos caballero ... (ver texto completo)
Que recuerdos Ricardo!. Eramos tod@s nudistas, tambien es verdad, que no asomaba ningun pelo.... en el bigote, todavia. Todo natural, yo aprendi a nadar en la preseira del tio Xico, junto a un gran "laranxo" que mas tarde, un Domingo, salio del agua y subio al pueblo. Cuando ya eramos mas expertos en natacion saltabamos al pozo del tio Juan y, cuando hicieron las obras para las mediciones del embalse, que nunca llego a construirse, bajabamos los domingos por ese sendero que dice Inda Cho Sei. Que ... (ver texto completo)
Es al revés, contradictorio amigo de los silogismos: antes bajabas al río desde la Tuíza o desde el coto por el camino del molino, perfectamente limpio y transitable, para personas, para animales y para carros; también podías bajar por un sendero más abrupto que mantenían abierto pescadores y bañistas.
Ahora, no. A no ser que bajes reptando por debajo de zarzas, hiniestas y brezos de dos metros de altura.
Tampoco hace falta que te líes tanto con ovillos y silogismos. La realidad de cada instante ... (ver texto completo)
Cando Barxés, de neno, veu á Tuíza con súa nai, o Sr. Prat aínda non saíra probablemente das Extremas Terras. El non coñecéu a Tuíza deica o fin dos anos setenta.
Daquela non sabe Ricardo que naqueles tempos toda a paisaxe do río e dos arredores do santuario andaban máis "humanizados": o couto era un prado limpo de todo: non tiña chopo ningún. As cortiñas e prados entre o couto e o santuario estaban aproveitados, sen o montarral que teñen agora. O camiño do muiño e do Pontón non tiña xestas nin ... (ver texto completo)
Amigo Ricardo, Hay que emigrar como los pájaros sin olvidar el nido y no precisamente para un sitio que tenga un pájaro de pensamiento único como el que tuvimos aquí, es mi idea. Respeto a las ciudades que citas no se pueden comparar. Alta Sanabría esta por encima de todas ellas. Tampoco lo tomes en el sentido amplio de la palabra, seria un error de fanático. No soy hincha de ningún equipo ni partido político pero sigo la trayectoria y juzgo como creo que veo. Los dos estamos de acuerdo cuando escribimos ... (ver texto completo)
Pase el día 23 por la carretera do avesedo y le eche un vistazo al pueblo de Lubián.
Desde lonxe inda se ve un pueblo de prados frescos, grandes castañeiros de pocas hojas y chimeneas tirando fume, no entre porque iba escurrido de tiempo y tiña que entrar a Braganza, nunca había estado en ese pobo esqueixido portugues que era xeitosiño y ahora más por la misma moneda, inda me entendí bien con el habla de los rapaces y casi mejor con la de las rapazas como que falan más clariño y más baixiño.
Fui ... (ver texto completo)