Compramos energía a futuro

"Buenos pastos en Lubian"
Aprezado Piño, pois como sinor sabe xa a tempos que istamos ka, béin por los motivos que é también, bueno a coisa é que estou munto contento, pois istou a ganar un E. más cada mes, o xefe é munto amigo dun tal Mariano Raxa y eu a te creo que por íso me istá a pagar, xa sabrá que fai tempos istou a facer de sacristán, como é lóxico y natural con el padre Xosé, que é un santo no seu día inganáranlo lo como a min, béin pero disto mellor nahún falar. Agora teño o xefe munto contento por las noticias ... (ver texto completo)
Perdoen, istamos a celebrar o cumple de unha amiga y creo que me pasei na bubida vexo o doble escrebo o triple istá o xefe que nahùn para de reir y o padre, como istá o pobre do padre meu Deus y Menosmale que tiró las calzas sinahún nahún había quéin parara o seu lado, en definitiva desculpen
Oh Sr. 2525 que sorpresa! Cómo aparaceu voçe por aiquí despóis de tanto tempo sin visitarnos? (me alegro) En principio, a meu modo de entender, non ten motivos para pedir perdón, si se confunde en algunha palabra ou sílava no momento de expresarse, vexo o máis normal do mundo, bastante sacrificio fai intentando escribir o Español, a min si me dicen de escribir en Portugués sería incapaz.
O de celebrar o cumple de esa amiga tan a lo grande, está moito ben, supoño que será no Brasil en donde tiñan ... (ver texto completo)
Perdoen, istamos a celebrar o cumple de unha amiga y creo que me pasei na bubida vexo o doble escrebo o triple istá o xefe que nahùn para de reir y o padre, como istá o pobre do padre meu Deus y Menosmale que tiró las calzas sinahún nahún había quéin parara o seu lado, en definitiva desculpen
Hola ya estoy aquí
Apreciado Piño, me alegré ver que se lembra de min en un escrito que se dirixe al barxés en el pobo que tanta palla seguéi, da gosto ver como describe la fauna de la zona, agora béin dice o sinor que faltan os saltons os grilos, a verdade que según el meu xefe se vei que fai tempos que viñerín para la capetal, sobretudo las femias de los grilos, claro que o meu xefe muntas veces o que quer e reirse de min, le fiqueí munto agradecido el recordarse de min, espero y desexo poder istar no brahún en ísa ... (ver texto completo)
Aprezado Poño, me deu munta alegría al ver que se lembra de min, cuando se dirixe al barxés en el pobo que tanta palla seguéi, béin como de sobras es coñecido eu sahún más de campo que unha amapola, entón me gustó munto que o sinor discriba tahún béin la fauna de la zona, más dice o sinor que faltan os saltons y los grilos, según el meu xefe se vñerin para la capetal, es decer sobretudo las femias de los grilos, claro que el xefe a veces que so me dice cosas para reirse de min, bueno como quiera ... (ver texto completo)
Macatxis!

- Estoy destrozada.... Llevo puesto un DIU, y me he quedado embarazada....

- Tranquila. Un mal DIU lo tiene cualquiera.
Jesucristo va en una moto a toda velocidad, de repente toma mal una curva y tiene un accidente. Se empieza a juntar gente a su alrededor, entonces grita una señora:
- ¡Auxilio, llamen a la Cruz...!
Antes de acabar la frase se levanta Jesucristo sacudiéndose y limpiándose la cara, y grita desesperado:
¡No, no! ya estoy bien, ya estoy bien, de veras...
Grande amigo Piño, Nos tamen facemos o mesmo pero cos niscalos, tamen conxelados e precociñados que moitos collemos este ano pasado asi como cucurriles e boletos pois son os únicos que collemos, pois o resto temos medo a collelas por descoñecemento.
Comentalle o Sr Romerales cando veña por Lubian que podeis baixar hasta Barxa a probalas con un viño da casa e se non ouvese xa haberá outras viandas pra acompañalo.

Unha aperta pros dous.
Amigo Barxes. Moitas gracias por esa invitación, sí, estou seguro que pasaríamos un rato agradable charlando é metendolle mau a esos níscalos é o que fora necesario (mau é dente) sobretodo, ainda o que máis se valora e o saber estar das personas, levarse ben con todo mundo, a poder ser, e vivir a vida sin complicala demasiado, xa ela por si sola, se encarga de pegar algún latigazo de vez en cuando. Ahora ben reciente temos ese accidente do avión alemán, para máis inri o do piloto, que barbaridad!
Si ... (ver texto completo)
La zapatilla:
La aplicación que
acababa rápido
con la tontería.
No estos cucurriles, pero algo similar hemos comido hoy a mediodía (boletos) como es lógico, estaban congelados y precocinados con jamón, pimientos, ajo, quizá alguna cosa mas que yo no se, (los hizo Mary Tere) Total, que estaban mucho mejor que la carne a la que iban de guarnición, lo hemos regado con una botella de sidra, que también está muy rica, esta última que hice, sin lugar a dudas, ha salido mejor que ningún otro año.
Quero dar as graciñas, os prados, touzas, leiras da Seragrande, o Avesedo, ... (ver texto completo)
Grande amigo Piño, Nos tamen facemos o mesmo pero cos niscalos, tamen conxelados e precociñados que moitos collemos este ano pasado asi como cucurriles e boletos pois son os únicos que collemos, pois o resto temos medo a collelas por descoñecemento.
Comentalle o Sr Romerales cando veña por Lubian que podeis baixar hasta Barxa a probalas con un viño da casa e se non ouvese xa haberá outras viandas pra acompañalo.

Unha aperta pros dous.
No estos cucurriles, pero algo similar hemos comido hoy a mediodía (boletos) como es lógico, estaban congelados y precocinados con jamón, pimientos, ajo, quizá alguna cosa mas que yo no se, (los hizo Mary Tere) Total, que estaban mucho mejor que la carne a la que iban de guarnición, lo hemos regado con una botella de sidra, que también está muy rica, esta última que hice, sin lugar a dudas, ha salido mejor que ningún otro año.
Quero dar as graciñas, os prados, touzas, leiras da Seragrande, o Avesedo, ... (ver texto completo)
Desde luego, Piño, se nota que te han sabido ricas, las setas, se te ve agradecido a ellas y a las tierras que las producen y hasta a Mary Tere... ¿Qué estaban más ricas que la carne? eso seguro. Yo, si que comí setas de Lubián... Una vez, yendo para Castrelos, en terreno de Lubián, me encontré con un montón de setas. No me lo podía creer, yo creo que nunca había visto tantas juntas. Parecía el cuento de los enanitos... De Lubián, si que hay quien va a buscarlas a Castrelos, te podía dar nombres ... (ver texto completo)
No estos cucurriles, pero algo similar hemos comido hoy a mediodía (boletos) como es lógico, estaban congelados y precocinados con jamón, pimientos, ajo, quizá alguna cosa mas que yo no se, (los hizo Mary Tere) Total, que estaban mucho mejor que la carne a la que iban de guarnición, lo hemos regado con una botella de sidra, que también está muy rica, esta última que hice, sin lugar a dudas, ha salido mejor que ningún otro año.
Quero dar as graciñas, os prados, touzas, leiras da Seragrande, o Avesedo, ... (ver texto completo)
Dos borrachos están caminando hacia un bar, y uno le dice al otro:
- Mira, tío ves esas bragas en el tendedero de esa casa?
- Si ¿qué pasa? le contesta el otro.
- Te apuesto una botella a que son de mi madre.
- ¿Qué te pasa tío? estás borracho, si yo se bien dónde vive tú madre.
- Mira, para salir de dudas, preguntamos.
Tocan a la puerta y sale una señora. El borracho le pregunta:
¿De quien son esas bragas que están tendidas en el balcón?
- ¡De tú madre, imbécil!
- Ya ves tío, has perdido.
Estaba unha pita escarbando no camiño tranquilamente, a raposa que a vigilaba pega un pulo e a engancha polo pescozo, a pita media afogada suplicaba que a deixara, que salira un momento a escarbar co fin de espantar os piollos, pero que no poleiro tiña unhos cuantos polos que atender, xa van indo grandes, dentro de unhos días veis e xa tos saco para fora é nos comes a todos, preferimos morrer xuntos.
Despois foi, pero levóule unha cadela con cadeliños pequenos en lugar dos polos. A raposa iba escapando, correndo todo cuanto podía e decía:
Arriba pernas arriba zancas, que en este mundo todas son trampas.
A raposa e mui lista, pero tamén ten os séus problemas.

Outra vez era unha gata, veu a raposa pra a ooller é dixole a gata:
-Mira, deixame que ahora vein as matanzas, e levóle as frebas as mulleres y engordo, volves dentro de unhos días.
- Sí, pero despois non te agarro!
- Claro que me agarras, eu hei salir a mexar, e collesme.
Pasaban os días, a raposa espera, espera, pero a gata na ventana, mirando pro camiño tan tranquila, o ver que non saía a gata, dixole a raposa:
- ¡Anda gatiña! sai, ven a mexar!
- y ela contesta:
-Non, ahora meixo en casa. ... (ver texto completo)