LAS HEDRADAS: Hola Gel, ¡Cuánto tiempo! me alegra saber de ti, recuerda...

Nose como empezar:: Hola a todos, 1º Estrella que estas ahi, claro que siento no habernos visto en Febrero, fue visita relampago, pero ya vendra el verano pronto, y charlaremos ratitos, Ah.... lo de escribir en gallego afortunada tu que lo has estudiado yo, no tengo ni idea, ya sabes que nuestro gallego es especial, de hecho desde Padornelo a la Canda ningun pueblo hablamos igual, yo hay palabras que tu escribes que no entiendo, pero alguna en especial, tu hazlo si te sientes bien, ya nos entendemos, ¡vaya pedacito de invierno! no diran este año que hay escasez de agua, eso espero. Ahora voy a decirle a Piño que escribio varias veces, que gracias por sus buenas palabras de apoyo en todo este tiempo, Piño, el Forero mayor me dices no sabes relacionarlo, era hermano de mi padre, el fue quien nos vio crecer, mi padre se murio el dia que yo cumplia 11 años, asi, ya ves, ¡como no.... un vinculo de toda una vida, algun dia os contare como fue el poderle convencer de venirse a Barcelona, mi trabajo me costo, historia de la vida, pero historia. De lo que has pasado tantos años en el pais Vasco lo habia oido, a mi me encanta, la gente son diferentes, un encanto, tu bien lo sabras. De cuando eramos mas jovenes, porque ahora somos jovenes........ claro que habremos bailado algun dia, pero mas con tu hermano Santiago, casi llegamos a ser parientes, le gustaba mucho mi hermana la que se caso en Villavieja, anduvo mucho detras tu hermano, pero el gallego fue mas rapido, bueno es un decir, el destino, bueno Piño gracias mil gracias, por venir a este Foro. Ahora estoy pensando que decirle al abuelo multiusos, Pepe, lei todos los escritos y hay muchos, tambien gracias, primero, enhorabuena por esa nueva etapa de tu vida, no todos pueden llegar, aprovechala y disfruta de esa libertad que antes no has tenido, ahora puedes dedicar mas tiempo a ser abuelo y cuidar de tus animalitos, que veo no te estas de nada, a mi me encantan si tubiera espacio tendria un Zoo, tuve 16 años 2 siamesas y llore tanto cuando se murieron, me dije, nunca mas quiero mas animales en casa despues lo pasas fatal, y justo ahora tengo 2 perritos madre hijo ¿que te parece? no digas nunca, no, yo, no, bueno ya lo ves, te dire que ando aqui un poco aletargada son epocas de la vida que nos toca vivir y... despues de la vida, quien sabe. YO, creo en la rencarnacion, y se que en la otra vida fui perro, lo que no se si hay otra tercera vez, no se que me tocara ser, lo sabre cuando me vaya, pero me gustaria ser pajaro, jajajajajaja. Por si vieras, que este Foro se aburre cuentanos algun chiste, todos me han gustado, gracias Pepe un abrazo. Duli, cuando te escrbi hace dias en Castrelos, no te comente que yo tengo muy buenos recuerdos de ahi, siendo casi no, siendo niña 13,14 años ivamos a San Ceprian a cojer castañas, y a la vuelta haciamos una parada en ese pueblo para tomar algo, no recurdo bien, creo era una cantina pero a mi me gustaba, ivamos el Forero Mayor y yo con la burra, cargada de castañas ¡que contenta ¡claro habia salido del pueblo! ya ves que recuerdos! Si te fijas Duli, la vida son recuerdos, nos envuelven sin querer y siempre estamos recordando. Me parece muy bonito lo de tu vida laboral, estaras tambien enriquecida de experiencias, seguro, me alegra saber que de vez en cuando tienes el perrito de tu hijo, asi ya sabes cuanto se les quiere, hasta pronto Duli. Y mi Mª Teresa que no me dijo nada de mi Tripi ni de su gatito, estoy esperando saber desde cuando lo tienes, en verano no recuerdo oirte hablar de el, alomejor estuve despistada, bueno pronto nos veremos si Dios quiere y me lo cuentas, pon nos una foto para verla. Y por ultimo a mi querido Blas que anda en vacaciones para cuando vuelva sepa que no lo olvidamos. Si se me olvida alguien decirme, creo que somos una familia pequeña pero bien unida, Ah, si Gel, tambien me acuerdo, de ti, tengo cosas que contarte, un abrazo, hoy me he estirado en mis relatos, pero hacia mucho que no os dedicaba un poquito de mi tiempo, muchos abrazos para todos, hasta pronto. Sofia

Prezada Sofía, alégrame un montón que estés xa tan recuperada, tanto física- como anímicamente. Pouco a pouco todo se vai superando.
Tamén moitas gracias por acordate de min e incluirme nesta agarimosa familia. Apertiñas

Hola Gel, ¡Cuánto tiempo! me alegra saber de ti, recuerda que un día te prometí hablarte de tu querida madre, ya sabemos que nos entristecemos al hablar de ellas y no debería ser así, pero al mismo tiempo sin hablar mucho o nada no las olvidamos ni por un momento, mira Gel cuando nos conocimos el verano pasado, no podía imaginarme, ni tu tampoco, que yo la conociera, en los veranos mientras la abuela Mercedes estuvo allí en esa residencia de Mezquita, los Domingos iba a buscarla para comer con nosotros en casa, luego al volver siempre estaba un rato por allí hablando con los internos, tu mama era muy joven para estar allí, ella me decía, que durante el día pasaba muchas horas en casa pero la noche le entraba tristeza, y me conto, no se si tu lo sabes lo del pajarito, estuvo 2 días escuchando cantar un pájaro dentro de casa, ella buscaba por todas partes y no conseguía encontrarlo, y por fin supo que el canto salía del aspirador, claro cuando me lo contaba se reía pero me imagino que mientras no supo de donde venia el pájaro tuvo sus sospechas, es algo curioso que no se me olvido, con la gracia que lo explicaba, bueno Gel espero poder vernos en verano, para hablar tranquilamente, cuídate mucho, un fuerte abrazo. Sofia
Respuestas ya existentes para el anterior mensaje:
Mutas gracias Sofía por compartir estas lembranzas. Sí que era mui xoven para estar na residencia, eu tamén o pensaba así. De feito foi unha das primeiras residentes, e mentras o destino llo permitiu iba todolos días a casa. Ainda así os paxaros tiñan o paraíso para eles e aniñaban onde querían. Eu tamén me rin bastante con ela co caso do paxariño e o comentar a súa esperanza de ouvilo falar en vez de cantar dábanos risa e tristeza a vez. Os recordos non dan pena Sofía, ao contrario, é o máis bonito ... (ver texto completo)