LAS HEDRADAS: Nose como empezar:: Hola a todos, 1º Estrella que estas...

Nose como empezar:: Hola a todos, 1º Estrella que estas ahi, claro que siento no habernos visto en Febrero, fue visita relampago, pero ya vendra el verano pronto, y charlaremos ratitos, Ah.... lo de escribir en gallego afortunada tu que lo has estudiado yo, no tengo ni idea, ya sabes que nuestro gallego es especial, de hecho desde Padornelo a la Canda ningun pueblo hablamos igual, yo hay palabras que tu escribes que no entiendo, pero alguna en especial, tu hazlo si te sientes bien, ya nos entendemos, ¡vaya pedacito de invierno! no diran este año que hay escasez de agua, eso espero. Ahora voy a decirle a Piño que escribio varias veces, que gracias por sus buenas palabras de apoyo en todo este tiempo, Piño, el Forero mayor me dices no sabes relacionarlo, era hermano de mi padre, el fue quien nos vio crecer, mi padre se murio el dia que yo cumplia 11 años, asi, ya ves, ¡como no.... un vinculo de toda una vida, algun dia os contare como fue el poderle convencer de venirse a Barcelona, mi trabajo me costo, historia de la vida, pero historia. De lo que has pasado tantos años en el pais Vasco lo habia oido, a mi me encanta, la gente son diferentes, un encanto, tu bien lo sabras. De cuando eramos mas jovenes, porque ahora somos jovenes........ claro que habremos bailado algun dia, pero mas con tu hermano Santiago, casi llegamos a ser parientes, le gustaba mucho mi hermana la que se caso en Villavieja, anduvo mucho detras tu hermano, pero el gallego fue mas rapido, bueno es un decir, el destino, bueno Piño gracias mil gracias, por venir a este Foro. Ahora estoy pensando que decirle al abuelo multiusos, Pepe, lei todos los escritos y hay muchos, tambien gracias, primero, enhorabuena por esa nueva etapa de tu vida, no todos pueden llegar, aprovechala y disfruta de esa libertad que antes no has tenido, ahora puedes dedicar mas tiempo a ser abuelo y cuidar de tus animalitos, que veo no te estas de nada, a mi me encantan si tubiera espacio tendria un Zoo, tuve 16 años 2 siamesas y llore tanto cuando se murieron, me dije, nunca mas quiero mas animales en casa despues lo pasas fatal, y justo ahora tengo 2 perritos madre hijo ¿que te parece? no digas nunca, no, yo, no, bueno ya lo ves, te dire que ando aqui un poco aletargada son epocas de la vida que nos toca vivir y... despues de la vida, quien sabe. YO, creo en la rencarnacion, y se que en la otra vida fui perro, lo que no se si hay otra tercera vez, no se que me tocara ser, lo sabre cuando me vaya, pero me gustaria ser pajaro, jajajajajaja. Por si vieras, que este Foro se aburre cuentanos algun chiste, todos me han gustado, gracias Pepe un abrazo. Duli, cuando te escrbi hace dias en Castrelos, no te comente que yo tengo muy buenos recuerdos de ahi, siendo casi no, siendo niña 13,14 años ivamos a San Ceprian a cojer castañas, y a la vuelta haciamos una parada en ese pueblo para tomar algo, no recurdo bien, creo era una cantina pero a mi me gustaba, ivamos el Forero Mayor y yo con la burra, cargada de castañas ¡que contenta ¡claro habia salido del pueblo! ya ves que recuerdos! Si te fijas Duli, la vida son recuerdos, nos envuelven sin querer y siempre estamos recordando. Me parece muy bonito lo de tu vida laboral, estaras tambien enriquecida de experiencias, seguro, me alegra saber que de vez en cuando tienes el perrito de tu hijo, asi ya sabes cuanto se les quiere, hasta pronto Duli. Y mi Mª Teresa que no me dijo nada de mi Tripi ni de su gatito, estoy esperando saber desde cuando lo tienes, en verano no recuerdo oirte hablar de el, alomejor estuve despistada, bueno pronto nos veremos si Dios quiere y me lo cuentas, pon nos una foto para verla. Y por ultimo a mi querido Blas que anda en vacaciones para cuando vuelva sepa que no lo olvidamos. Si se me olvida alguien decirme, creo que somos una familia pequeña pero bien unida, Ah, si Gel, tambien me acuerdo, de ti, tengo cosas que contarte, un abrazo, hoy me he estirado en mis relatos, pero hacia mucho que no os dedicaba un poquito de mi tiempo, muchos abrazos para todos, hasta pronto. Sofia
Respuestas ya existentes para el anterior mensaje:
Sofia. Pero que pasou de esta vez? se nota que estás animada é con moitas ganas de darlle leña a ordenador. Eso está fenomenal.
Ahora o explicar o do teu tio EPD. claro que si me dou cuenta de como era él, de velo por Lubián é tamén algunha vez que fun a levar o pan a Hedradas, na festa de San Pedro, algunha vez coincidiríamos por alí.
Do que non tiña nin idea é o do nosos hirmaos, xa estaría eu pra San Sebastián, fixo mui ben a túa hirma, xa que o meu ainda sigue solteiro é sin compromiso, da ... (ver texto completo)
Prezada Sofía, alégrame un montón que estés xa tan recuperada, tanto física- como anímicamente. Pouco a pouco todo se vai superando.
Tamén moitas gracias por acordate de min e incluirme nesta agarimosa familia. Apertiñas
¡Sofia!"; cuanto te chamei, esperenado verte como en estos relatos tuyos, que nos llenan de alegria, gracias por tu recuerdo y aprecio, el que correspondo como a una amiga del Alma, por ahí able de un primer amigo Galego en Internet pero, referente a ti ablo como mi primera amiga gallega en mi madurez.
Estoy de acuerdo contigo en la respuesta a Pepe; somos de donde estamos, sin olvidar nuestras raices por cierto; si tuviesemos dos madres, una te pario, la otra te crio... ¿A cual llamariamos madre? ... (ver texto completo)
Hola, Sofía, me alegró mucho leer este gran relato tuyo, pero desde el móvil no podía subirte la foto que me pedías de mi gatita, Kyara. Ahora ya te la he puesto, para que la conozcas y me digas qué te parece, con esos ojazos verdes que tiene. No, no es que estuvieras despistada, en verano no te hablé de ella porque ni en mi pensamiento estaba el tener un animal en casa, siempre me había negado; pero ya vez, por los hijos se hace lo que nunca se había uno ni imaginado. Está en casa desde febrero, ... (ver texto completo)