Naqueles tempos nos que os retretes inda non se inventaran, e para o alumbrado público inda non se creara a luz, el, un viuvo sesentón, xa coñecía que a veciña estaba avizada a escancharse por riba dunha guicha do pontón, e botar as súas deposicións directamente ao rigueiro. Bragas, non sei se levaba. Aposto que non, porque aquela crisis sí que era crisis.
Unha noite que había boa lúa, el decidiu agardala agarvado debaixo do pontón. Alí estuvo perto dunha hora a esperar.
De sopetón apagouse a
... (ver texto completo)
Cada dia estaste a degradar mais, xa poño en duda que teñas a educaión, que segun me dixeron tes.
Ballesteros, estou de acordo, a Pita Moñuda, e algo ficticio, coma si fora una alegoría, pero o que tira dos fios da pita, como si fose una marioneta, e o dono da pita, que sigue a ser un porco noxento. Pódense decir argalladas, pero con un pouco de inxenio ou desimuladamente en xeral, nunca pondo a ninguén en primeria persoa, como fai él, e moito menos, espetalas na primeira ringleira.
Ya me mando un email, un do noso foro, no que me dice, que sabe que e: Que está a escribir con tres nomes: Ainda Cho Sei, Pita Moñuda, a bubela da casa da Maria do Marcial.
Cando escribe como Pita Moñuda, e insultante, obsceno, bocazas e porco.
Cando o fai como Bem Cho Sei: E como una incógnita, facendo o tonto, disciplinado, que parece que quieres, pero que non queres.
Cando o fai A bubela da casa da María do Marcial: E como si falaxe ex-cátedra, culto, seguro de si mesmo, arrogante, prepotente, ingenioso, vanidoso, moi preparado, como un verdadeiro licenciado ou catedrático.
Pero como decían as nosas avoas: Ainda que a mona se vista de seda, mona se queda.
Lembras cando o Fraga era noivo da Carmiña, o Sr. Azaña xogaba as carta com José Antonio (Fraga) e como casi sempre gañaba, botaballe una bailada o redor del, eu tamen digo o mesmo, votolle una bailada, e que o zurzan.
Saudos
... (ver texto completo)
