Pois a única cousa que non se pode facer en galego é un francés.
Perdoa, pero teño que descrepar de voçe, cuando istibe na franza cua miña namorada galega, entón si ela ficara en istado saldría un frances, gracias a Deus nahún foi ô caso.
Unha aperta.
Me alegro que estés disfrutando del calor. Aquí llevamos ya tiempo en manga corta.

Mañana me voy para ahí. Mis hijos me dicen que está apretando el Lorenzo, aunque para S. Isidro siempre llueve

Un abrazo
Pois a única cousa que non se pode facer en galego é un francés.
Memoria de elefante a tua. O Gervasio era o barbeiro. E na Española comíase bon cabrito e boa carne, e bon cocido. O baixar os escalons, estaba o bar; A izquerda a cociña. Era a fonda mais antigua que había.
Normalmente as portuguesas estaban, como decia Camilo José Cela, "de bon ver e mellor palpar".
Un abrazo
Tamén reconozco que sodes unhos artistas tocando a zanfona (filarmónica). En cada cuadrilla había sempre algún seitureiro que a tocaba ben.
Aprezado Camba. Dices ahí que ô Xervasio que era barbeiro, podía ser, encuanto ô que dices de memoría de elefante, teñes razahún, teño munto boa memoría, más nise caso da Gudiña, recordeime dos gaxos que nos quixeren acompañar a cea,ístes que te digo parecían bos homes, faces ahí mención ô da cachola grande, e decer Dn. Camilo Xosé Cela, parecía boa xente, más nahún ecribió ningún libro en galego, por lo menos a min non me consta, debía ser como éste amigo tuyo de la casa de Pedro que no le gusta ... (ver texto completo)
soy, así lo quiero, una persona muy respetuosa con credos e ideas.
gracias a esta forma de ser, nunca daño intencionadamente a nadie.
cuando me siento maltratada, simplemente.... a otra cosa mariposa.
paz para todos!
p. d. no es necesario que se me conteste en castellano, cada cual como lo crea conveniente.
Hola Isabel: Como se que has estado haciendo el curso de Gallego... la proxima vez te contestaré en Gallego para practicarlo, que ultimamente por Pontevedra capital se habla mucho. Como decia un amigo mio que se llamaba Sñr. Hilario, éra jefe de teléfonica en Pontevedra, el Gallego era cuestión de practicarlo.
Un muy fuerte abrazo para ti y Antonio.
¿Australia? El trompetista..., digo,... aquel extraordinario saxofonista anduvo algún tiempo con la fanfarria "Trompas y Trompetas". Tal charanga animó algunos años la "Feira Franca" anual de Moimenta. No sabía que había emigrado tan lejos con el saxo a la espalda. Nunca mejor dicho.
Recuerdo que en aquella fanfarria cantaba una mujer una maravillosa canción en gallego que decía algo así como:"Cuando estaba soltera soñaba con dos cosas: montar en burro e ir a la Luna; ahora que estoy casada, ya ... (ver texto completo)
Aprezada Pita, munto bueno lo que contaste de ir a la Luna, que parece que era la ilusión de la mencionada sinora, más debes levar coidado que se te hechen encima las llamadas "Femenistas", totale que ficesteme recordar un caso ô mencionar ô burro, era dista maneira na Cruña un gaxo Istaba onda querida más en aquel momento entra ô home y a él so deu tempo meterse imbaixo da cama, total que ô home empezou a continuar ô traballo que deixara ameu ô noso amigo, de pronto a muller gritou que veo a Cruña ... (ver texto completo)
Prezado ZÉ: Estou a ler nalguns foros da contorna, que estas a contare as anecdotas da tua vida que amin xa me contaras, mesmamente contaste e que tepasou nas segadas na Gudiña cuando despois de rematar as segas ficestes a festa na fonda Española, i o male que o pasastes cuando o gaijo se ferio na cabeza o tropezare na iscada o saire, mas non contas que o doutore lhe dera unhas puntadas pra que curase melhore.
Te Ja Caro amigo Zé.
Aprezado Barxés, referente as anécdotas que contei ou pdía contar unha coisa ê istar entre amigos y outra munto distinta contar algo donde a xente se le podía poñer os pelos de punta sin ningua necesidade, claro que ô doutore en ise caso cncreto le dera uns puntos, más él tambéin os merecia por dar tahún grande salto.
Te Xa Caro amigo Barxés.
Amigo Inda Cho Sei: Graciñas polo relato das tuas vivéncias sendo mestre en Pontevedra. Creo que efectivamente o que colleo a tranca tan descomunal era de eiqui de Barxa que nese ano estivo na mili por Figueirido, eu nesa data tiña 15 anos pero xa lembro perfectamente quen podia ser, o que pasa e que marchou pra Australia,é non tornou nunca mais. O mellor toca nalgunha orquesta"o saxofón"
Unha grande aperta amigo Inda Cho Sei.
¿Australia? El trompetista..., digo,... aquel extraordinario saxofonista anduvo algún tiempo con la fanfarria "Trompas y Trompetas". Tal charanga animó algunos años la "Feira Franca" anual de Moimenta. No sabía que había emigrado tan lejos con el saxo a la espalda. Nunca mejor dicho.
Recuerdo que en aquella fanfarria cantaba una mujer una maravillosa canción en gallego que decía algo así como:"Cuando estaba soltera soñaba con dos cosas: montar en burro e ir a la Luna; ahora que estoy casada, ya se me cumplió una."
"Lembranzas" para Barxes, para Zé el de los 25, para Gel la del Pereiro, para Piño, para el armadanzas de Inda Cho Sei y para todos aquéllos y aquéllas que sorben cada día de la pócima del humor en lugar de sumirse en la miseria que nos embuten por decreto. ... (ver texto completo)
Eu estiven moitas veces na casa do Xoquín e da Aurora. Recordo que era dunhaq soa estancia, non recordo que a aurora tivera un cuarto aparte. eles guardabannos a nós unhas ovellas que ían co seu magote. Era moi boa xente, o Xoquín, un pouco tolo pero con moi bo corazón e a Aurora unha mártir traballadora e sufrida. Cando era a época dos cogordos, o Xaquín traía todos os días un saco.
Aprezado Camba, dices que me gosta ô xefe, ahí te equibocas, quéin me gostaba era xefa, más mandou foder a él a min. Con relazahún ô padre Xosé, dices que téin paciencia, creo que istás na certa,ê munto bonciño por iso ô inganaron, aquí nahún a mala fé, axo que ata a min me istá a facer cambiaré.
Un abrazo.
Prezado ZÉ: Estou a ler nalguns foros da contorna, que estas a contare as anecdotas da tua vida que amin xa me contaras, mesmamente contaste e que tepasou nas segadas na Gudiña cuando despois de rematar as segas ficestes a festa na fonda Española, i o male que o pasastes cuando o gaijo se ferio na cabeza o tropezare na iscada o saire, mas non contas que o doutore lhe dera unhas puntadas pra que curase melhore.
Te Ja Caro amigo Zé.
Vexo noutro foro da contorna que andan a falar de Pontevedra. Eu vivín alí no curso académico 1.972-73. Traballaba de educador no Colexio Atlático, na rúa Padre Fernando Olmedo.
Unha tarde festiva tropecei na plaza da Estrela cun conocido que xa non lembro de que pobo era. Mais casi me atrevo a decir que ben poidera ser deste pobo de Barxa.
El andaba en Figueiredo de recluta e conseguira daquela un pase pernocta.
Fomos celebra-lo encontro aos bares e tabernas da rúa San Sebastián e alrededores. ... (ver texto completo)
Amigo Inda Cho Sei: Graciñas polo relato das tuas vivéncias sendo mestre en Pontevedra. Creo que efectivamente o que colleo a tranca tan descomunal era de eiqui de Barxa que nese ano estivo na mili por Figueirido, eu nesa data tiña 15 anos pero xa lembro perfectamente quen podia ser, o que pasa e que marchou pra Australia,é non tornou nunca mais. O mellor toca nalgunha orquesta"o saxofón"
Unha grande aperta amigo Inda Cho Sei.
Vexo noutro foro da contorna que andan a falar de Pontevedra. Eu vivín alí no curso académico 1.972-73. Traballaba de educador no Colexio Atlático, na rúa Padre Fernando Olmedo.
Unha tarde festiva tropecei na plaza da Estrela cun conocido que xa non lembro de que pobo era. Mais casi me atrevo a decir que ben poidera ser deste pobo de Barxa.
El andaba en Figueiredo de recluta e conseguira daquela un pase pernocta.
Fomos celebra-lo encontro aos bares e tabernas da rúa San Sebastián e alrededores. ... (ver texto completo)
Amigo Camba, recordando vellos tempos, sería tal vez por ô ano 68, contratáramos unhas leiras munto béin de prezo, quero decir nos salira a coisa béin, totale que fumos celebrar a unha fonda que se llamaba Ispañola, un colega meu levaba unha filasmonica y cantaba béin, totale que se xuntarín alguns da Gudiña, quero recordar un gaxo munto grande, creo que se xamaba Xerbasio, a coisa foi que comemos cabrito, insalada, bon viño pagamos a escote a 75 pts., más entrou tudo, quero decir as copas, recordo ... (ver texto completo)
Memoria de elefante a tua. O Gervasio era o barbeiro. E na Española comíase bon cabrito e boa carne, e bon cocido. O baixar os escalons, estaba o bar; A izquerda a cociña. Era a fonda mais antigua que había.
Normalmente as portuguesas estaban, como decia Camilo José Cela, "de bon ver e mellor palpar".
Un abrazo
Tamén reconozco que sodes unhos artistas tocando a zanfona (filarmónica). En cada cuadrilla había sempre algún seitureiro que a tocaba ben.
Me quedo con el correo. A través de él te mandaré el teléfono.
Teníamos pensado irnos el lúnes, pero unas pruebas nos retrasan hasta el jueves aquí. Pensamos llegar el viernes a mediodía, nos iremos a ver la nieta y la que viene de camino, los hijos, y los amigos.
Vivo en Sta Mª de la Cabeza, pero me muevo en coche. Es una ciudad en la que me gusta conducir, exceptuando las horas punta.
Un abrazo
Amigo Camba, recordando vellos tempos, sería tal vez por ô ano 68, contratáramos unhas leiras munto béin de prezo, quero decir nos salira a coisa béin, totale que fumos celebrar a unha fonda que se llamaba Ispañola, un colega meu levaba unha filasmonica y cantaba béin, totale que se xuntarín alguns da Gudiña, quero recordar un gaxo munto grande, creo que se xamaba Xerbasio, a coisa foi que comemos cabrito, insalada, bon viño pagamos a escote a 75 pts., más entrou tudo, quero decir as copas, recordo ... (ver texto completo)
Amig@s Isabel, Toñito, Sarita, Miguel, Iago, hijos de Choli, emigrantes en Holanda, Francia, Barcelona, Madrid, Pais Basco etc. Deseo que participeis en el foro para hacerlo mas ameno y moverlo mas, me refiero a escribir, que leer y mirar las fotos se que lo haceis. Estaremos dispuestos a contestaros en el idioma que nos escribais, claro está Gallego, Castellano o Portugues.
Isabel la parejita nos visita asiduamente no asi sus papás que ultimamente no se le ve el pelo. Y tu Sarita que tal tus padres, ... (ver texto completo)