3 meses GRATIS



Sinor Telesforo, que certo es el tópico que dice que las montañas no se xuntan pero los hombres ssín, parte de lo que explica es verdade, pues eso pasou en el 27 de Abril de 1967, pido al sinor memoria para poder contarlo tal como pasou, dirán voçes como o Zé se recorda dunha fecha tan isacta depois de tanto tempo, tudo en la vida téin unha explicazahún y desde logo ista nahún ia ser menos, pois béin istando o Zé de criado ondo do xapeo, tambéin coñecido na zoa como do 1500, munto bon home por certo, ... (ver texto completo)
Sinores foreros/as: Según el padre Xosé, parece que o caso que contei recente foi un dia antes,é decer el dia 26 de Abril de 1967, totale nahún téin tanta importancia, me refiero a fecha, pois a min nunca se me olvidará por los motivos que forin.
Unha aperta pra tuda malta.
Antes de nada, tengo que felicitar al camarada Camba por cuanto dice. Y también decirle que no conozco a las personas de Fos Bucraa, porque allí sólo trabajaba mi padre. La familia vivíamos en Las Palmas, y él venía casi todos los fines de semana a casa. Su apellido tampoco era Romerales. Este apelativo me lo puso a mí la tropa por culpa de no sé qué serie televisiva que nunca llegué a ver. Y lo uso con placer, qué coño.
Tampoco me hagas mucho caso, que esta cabeza anda ya como un sonajero.
Pero ... (ver texto completo)
Sinor Telesforo, que certo es el tópico que dice que las montañas no se xuntan pero los hombres ssín, parte de lo que explica es verdade, pues eso pasou en el 27 de Abril de 1967, pido al sinor memoria para poder contarlo tal como pasou, dirán voçes como o Zé se recorda dunha fecha tan isacta depois de tanto tempo, tudo en la vida téin unha explicazahún y desde logo ista nahún ia ser menos, pois béin istando o Zé de criado ondo do xapeo, tambéin coñecido na zoa como do 1500, munto bon home por certo, ... (ver texto completo)
Antes de nada, tengo que felicitar al camarada Camba por cuanto dice. Y también decirle que no conozco a las personas de Fos Bucraa, porque allí sólo trabajaba mi padre. La familia vivíamos en Las Palmas, y él venía casi todos los fines de semana a casa. Su apellido tampoco era Romerales. Este apelativo me lo puso a mí la tropa por culpa de no sé qué serie televisiva que nunca llegué a ver. Y lo uso con placer, qué coño.
Tampoco me hagas mucho caso, que esta cabeza anda ya como un sonajero.
Pero ... (ver texto completo)
Feliz Navidad a todos os foreros da bisbarra
En tal día como hoy, en mi niñez y año tras año, se repetía lo mismo.

-Levantarnos temprano para empezar la matanza.
-Cumplir mi misión de ayudar, agarrando los cerdos por el rabo.
-Darle una copa de orujo a todo vecino que pasaba por la calle.
-Colaborar en todo el laboro que seguía al evento, y esperar con gula el día siguiente, donde en la cena de Nochebuena, después de un año volvía a la mesa el turrón, especialmente el duro, los higos, las nueces y las pasas, y las naranjas.

¡Que tiempos!

Feliz ... (ver texto completo)
¡Pues gracias a Dios que no nos ha tocado!. Nos evitamos el problema de ir al Banco y guardar cola para cobrarla, a quebrarnos la cabeza en la forma de repartírlo, y a perder el tiempo que en estas fechas debemos dedicarlo a vaciar nuestro corazón de tristezas, rencores, soledad y egoismos, para llenarlo de amor entrañable, alegría, y sobre todo compartir buenos deseos de Paz, Amor y Felicidad.

También prepararlo para que volvamos a revivir esa ilusión que de niños teníamos, y que nos acompañará ... (ver texto completo)
Hola amigo. Nunca lle tiréi a un animal, nin fún, nin penso ir de caza. Respeto moito a os cazadores, xa que cada un teñe a súa aficción, pero non é a miña.

Claro que o millor e porque non me tropezei con eses gazapos que dices cometer. Non te aflixas que eso nos pasa a todos.

Haber si mañán podemos seguir en contacto.

Un abrazo
Amigo Camba. En algo coincidimos, eu nahún sahún cazador, pero ssín pescador, tú falas ahí dos gazapos, que desdelogo nahún teñen que ver cos agazapados no congreso dos diputados, disculpa a miña ironía, munto obrigado por ser tolerante cos meus gazapos.

Se Deus quixer creo que sempre debemos seguir encontacto, el meu correo teino el amigo Barxés, más eu axeitome male a escreber, o mellor istou a facerlo y de pronto se escapa el contenido ante tempo, como podes comprobar, me gosta munto ergaravellar, ... (ver texto completo)
Disculpen a miña opiniahún, más por istás mensaxes, tanto a do sinor Camba, coma da miña ademirada Xel, vexo que no fondo coinciden que é o fundamentale, eu como nahún podia ser doutra maneira tambéin coincido con ustedes, más nahún téin nada que ver, pero le recordo a sinora Xel, que donde pon os puntiños de marras, me fixo recordar unha coisa que nunca na miña vida se me olvida,é decer, era un garoto na aldea donde eu nací, claro era o dia da festa y le decía al otro, o Toño toca aquí mira que panza levo, eran outros tempos a inda más deficiles que éstes.

Unha aperta pra tudos/as. ... (ver texto completo)
Lo de torpedear el puente, no es mas que una alegoría, y como dice Ze, "falar por non estar calado".

Si analizamos los acontecimientos actuales, no son los militares los únicos que en teoría torpedean.

Se torpedea nuestra enseñanza.
Se torpedea nuestra sanidad.
Se torpedea nuestra economía.
Se torpedea nuestra unión.
Se torpedea nuestra creencia.
Se torpedea nuestra intimidad. ... (ver texto completo)
Claro que si, Camba, que duda cabe, todo son simplemente alegorías, e como tales, neste foro non hai lugar a ofensas. Xa o decía Don Quixote a Sancho: "... y, acabada la comedia y desnudándose de los vestidos de ella, quedan todos los recitantes iguales".
Tes razón en cuanto aos torpedeos. Pero si miramos para atrás na historia, torpedeos houbos sempre, só que hoxe están tendo un radio de expansión máis amplio (esto tamén é alegoría).
Eu voume a quedar con esa frase tan bonita que dis: "... nuestros ... (ver texto completo)
Amigo Camba: Teñes munta razahún entodo que dices de torpedear, más axo que a veces que as circunstancias mandan, eu sendo un home de izquerdas istou totalmente de acordo con tigo, más axo que dibiduo a situazahún que nos encontramos, penso que aquí manda a sinora Merkl, ou mermelada, que me perdoe si nahún o puser béin, creo que tampouco téin tanta importancia.

Un abrazo munto forte pra tí amigo Camba.
Mira, eu penso que Dios, que e infinitmente sabio, cando fixo a o home, púxolle dúas maus, a izquerda e a direita, (mirándose entre elas) pra que teñamos plena libertad pra escoller aquela onde nos ubiquemos millor, según a conciencia de cada ún. E no medio de elas, puxo o corazón, que si ben está un pouquiño achegado a izquerda, esa parte está gobernada por a parte direita do cerebro.

Boa sapiencia a súa.

E a situación, como dice o outro, "é como é".

Non deixes de asomarte por aiquí.

Un abrazo ... (ver texto completo)
Amigo Camba: Como te dixe na Barxa, me deixas sin parábolas, xa me gostaría o da preparazahún, teño muntas dificultades na miña escrita, cometo muntos gazapos, bueno ísto e o que me deci o padre Xosé, sin ir más lexos me di teñes que escreber a parábola dez veces aquí puseste béin o acento, más en Barxa nahún, claro él nahún se da conta que istou a escreber pra Vila, aquí a más letrados, nahún escriben más reirse si se rien, bueno Camba vello que teñes un aparello munto grande, me refiero o da fotografía, ... (ver texto completo)
Hola amigo. Nunca lle tiréi a un animal, nin fún, nin penso ir de caza. Respeto moito a os cazadores, xa que cada un teñe a súa aficción, pero non é a miña.

Claro que o millor e porque non me tropezei con eses gazapos que dices cometer. Non te aflixas que eso nos pasa a todos.

Haber si mañán podemos seguir en contacto.

Un abrazo
Muchas gracias. Me he alegrado mucho verte por aquí. Bienvenido de nuevo. Me alegro que estés en casa, dispuesto a pasar con tu familia estas fiestas, tan entrañables como familiares.

Caramba. Te tratan como al rey. espero que la rehabilitación sea corta y fructuosa.

Picarel no se asoma por aquí, aunque ha quedado en llamarme cuando estuviese en Madrid. Le deseo una pronta recuperación.

Todavía no ha pasado el día 21, por lo que, si no ha pasado nada, nos veremos cobrando la Lotería.

Felices ... (ver texto completo)
Perdoen Camba y Piño, por mi ignorancia pois donde poño párabolas, istá mal escrito pois según el padre Xosé ísto quere decir outra couisa, que nahún téin nada que ver coa parábola que eu me querría referir.

Un abrazo para ambós.
Anda amigo, que teñes mais preparación que moitos de nos. Ademais, cada un é doctor da sua vida, e eu sei que eres unha persoa con un gran corazón. E non che quepa a menor duda que fuche un traballador nato, e o traballo dignifica as persoas.

Un abrazo, e que teñas unhas boas festas do Nadal, alí onde te atopes.

Un abrazo
Amigo Camba: Como te dixe na Barxa, me deixas sin parábolas, xa me gostaría o da preparazahún, teño muntas dificultades na miña escrita, cometo muntos gazapos, bueno ísto e o que me deci o padre Xosé, sin ir más lexos me di teñes que escreber a parábola dez veces aquí puseste béin o acento, más en Barxa nahún, claro él nahún se da conta que istou a escreber pra Vila, aquí a más letrados, nahún escriben más reirse si se rien, bueno Camba vello que teñes un aparello munto grande, me refiero o da fotografía, ... (ver texto completo)
Eu que non sabía que había un pueblo que se chamaba o Piñeiro, vou ter que visitalo, pode que por ahí inda teña algunha raiz.
252525, en adiante o referirme a ti, en lugar de 75 debería decir 1000, Tu si que eres o GRANDE, estás sempre animando nos foros do contorno, é de ofender, jamás, sigue así, que o fais moi ben.
Leo o relato de Camba, totalmente de acuerdo contigo, dices unha verdad como un templo.
Gel, Barxes, Sr. Romerales, non deixéis decaer ese humor, que este foro siga tan agradable.
Un ... (ver texto completo)
Amigo Piño: Munto obrigado por as tuas párabolas que sempre sahún de agradecer, más vindo de tí, a Piñeiro Novo, Piñeiro Vello, a noute que torpedearon os animales a ponte do Tameirahún eu istaba de criado no mencionado Piñeiro Novo, pois de dia ia coas cabras y de noite o trelo, más debo aclarar que o amo o denoite nahún me mandaba, gostaba de ir eu, pois gañaba unha noute tanto como tudo o mes coa res, e decer tudo mes gañaba uns 800 escudos, que era a nosa moeda y en unha noute o trelo me daban ... (ver texto completo)