Compramos energía a futuro



Distinguido Sr. Romerales: Teniendo ya el calendario con el santoral observo que el dia de su onomastica efectivamente es el 5 de enero.
Me gustaria saber si VD. en su destino en el año 1974 en algun momento fue convocado alguna reunión cladestina de la UMD que por aquel entonces encabezaban entre otros, nuestros paisanos capitanes Luis Otero y José Fortes Bouzan, que alguna de sus conferéncias he tenido el gusto de asistir ya hace tiempo, y si usted contactara con alguno de los capitanes portugueses ... (ver texto completo)
Señor Inda Cho, haga el favor de reportarse. En lugar de contar a su manera aventuras de pescados, ¿por qué no cuenta los pecados de sus aventuras en la playa de Barra, tan cerquita de ese recorrido por la península del Morrazo?
Telesforo: De novo, fun coa miña muller e os meus fillos a varias praias do Morrazo. Limens, Nerga, Menduiña,...
De solteiro, estiven na de Mogor.
Na de Barra nunca piséi. As aventuras que mencionas sonche de meus irmáns, que andaban en porretas por eses mundos de Deus. Seica apareceu un labrego cun sacho e deulles unhas lombeiradas co mango, cando andaban eles a empurrar unha cirila que patinaba na area. Son cousas que pasan. Máis nada.
felicidades para todos os josés, josefas e para todos os pais.
Sinora Touza: Munto obrigado por a felicitazahún, más a sinora istá xea de duros.
Gracias por vuestra felicitación, amigos. Mi onomástica es el día 5 de enero de todos los años: San Telesforo, Papa y Mártir. Este mi santo fue el 7º obispo de Roma entre los años 125 y 137.
Pero nunca me ha felicitado nadie. Por eso os lo agradece tanto este fiel servidor de la Ley, el Orden y la Patria.
pois felicidades pra ti tamen non vaia a ser qe sea o teu santo e no lo saltemos. Haber si debaixo de telesforo hay un Jose, ¡qen sabe.....!
felicidades para todos os josés, josefas e para todos os pais.
Aprezado Sinor: Munto obrigado, de parte miña y do padre Xosé, oxe pra él é un día munto señalado.

Unha aperta.
Esta tropa... ¿Y a los Telesforos, qué? ¿Que los parta un rayo?
Felicidades mi comandante: Yo si le felicito por el dia de su onomástica aunque no se cuando será, aunque mi mayor felicitación es por sus aventuras en Villacisneros, sobre todo las de la casa de la Zoila a la cual supongo no habra vuelto con sus subordinados. No me entretengo mas me voy a comprar un calendario con santoral. A sus ordenes mi comandante y no ordene tocar diana tan temprano.
Media vuelta ar...
Igualmente pepita tamen felicidades pra ti, e pra todos os nosos achegados que se chamen JOSES ou JOSEFAS
Unha grande aperta.
Esta tropa... ¿Y a los Telesforos, qué? ¿Que los parta un rayo?
Felicidaded barxes qe pases un feliz dia. un daludo
Igualmente pepita tamen felicidades pra ti, e pra todos os nosos achegados que se chamen JOSES ou JOSEFAS
Unha grande aperta.
Felicidaded barxes qe pases un feliz dia. un daludo
O Padre José sabe máis deses peixes ca nós. Daquel non quedou máis co cangallo, a pesares de ser descoñecido para Romerales.
Aquela espantada non foi máis ca unha escena teatral de Telesforo. Logo volveu, cuadróuselle ao camareta, e faloulle deste xeito:
--Tráigame a mí otro igual, por favor. Hagámosle así un homenaje gastronómico al soldado desconocido.
Señor Inda Cho, haga el favor de reportarse. En lugar de contar a su manera aventuras de pescados, ¿por qué no cuenta los pecados de sus aventuras en la playa de Barra, tan cerquita de ese recorrido por la península del Morrazo?
Sinor Inda, pero home usted debe coñecer mellor ca eu o sinor Romerales, más debía saber que con tudos los respeitos que me merecen ístes, al ser militares nahún se suelen sentar según con que peixes, como usted béin sabe falando dos mencionados a que ter cuidado sobretudo por culpa dos colores, tratándose del sinor Romerales me parece que adoctó la pustura más correcta, claro vendo desde la xerarquía militare. Por qué digo ísto, según el padre que suele levarse munto béin con los militares, pois ... (ver texto completo)
O Padre José sabe máis deses peixes ca nós. Daquel non quedou máis co cangallo, a pesares de ser descoñecido para Romerales.
Aquela espantada non foi máis ca unha escena teatral de Telesforo. Logo volveu, cuadróuselle ao camareta, e faloulle deste xeito:
--Tráigame a mí otro igual, por favor. Hagámosle así un homenaje gastronómico al soldado desconocido.
Senteime para xantar, un día xa do pasado remoto, co señor Romerales nun restaurante de Cangas, camiño de Moaña. Era a semana do Teatro Cómico e Festivo do lugar.
Eu pedín peixe. O peixe que fose, dábame igual. Bastáballe con sere un peixe fresco da ría.
Cando me trouxeron o prato co aquel peixe marabilloso deitado nel, Romerales preguntoulle ao camareiro cómo se chamaba aquel peixe.
--Pois non sei decirlle cómo se chama, señor. Élle simplemente un peixe fresco. un peixe da ría.
Romerales levantouse ... (ver texto completo)
Sinor Inda, pero home usted debe coñecer mellor ca eu o sinor Romerales, más debía saber que con tudos los respeitos que me merecen ístes, al ser militares nahún se suelen sentar según con que peixes, como usted béin sabe falando dos mencionados a que ter cuidado sobretudo por culpa dos colores, tratándose del sinor Romerales me parece que adoctó la pustura más correcta, claro vendo desde la xerarquía militare. Por qué digo ísto, según el padre que suele levarse munto béin con los militares, pois ... (ver texto completo)
Senteime para xantar, un día xa do pasado remoto, co señor Romerales nun restaurante de Cangas, camiño de Moaña. Era a semana do Teatro Cómico e Festivo do lugar.
Eu pedín peixe. O peixe que fose, dábame igual. Bastáballe con sere un peixe fresco da ría.
Cando me trouxeron o prato co aquel peixe marabilloso deitado nel, Romerales preguntoulle ao camareiro cómo se chamaba aquel peixe.
--Pois non sei decirlle cómo se chama, señor. Élle simplemente un peixe fresco. un peixe da ría.
Romerales levantouse ... (ver texto completo)