Neses montes de Trevinca, hai un marmurio divino, coa devoción que brinca a través do noso destino, cando o arrulo do rio, canta baixo a sombra dos milenarios teixos, formando un concerto divino que lévanos moi lexos, ata a Ermida de San Xil, onde está a proteción divina que fainos tan ditosos,ó atopala devocion sagrada desas altas montañas por onde camiñou San Xil para santifica-lo noso vivir.
Eu que nacín en Casaio, co meu corazón proclamo, que non hai un santo tan milagreiro, como San Xil de Casaio.
ANSELMO PRADA LEÓN
Eu que nacín en Casaio, co meu corazón proclamo, que non hai un santo tan milagreiro, como San Xil de Casaio.
ANSELMO PRADA LEÓN
