Compramos energía a futuro



Parece mentira, Zé, que coa cantidade de fouces que tu desgastache na túa xuventude, non sepas que representa esta noble ferramenta xunto co martelo na bandera comunista.
A min, a contra de outos, sempre me fascinou este símbolo, simplemente pola influencia do ambiente no que me criei. E, como en deternminadas esferas sociais, sempre imperou a tendecia de confundir republicano con comunista, hasta cheguei a collerlle certo cariño.
Aprezada Gel, sendo eu de izquerdas, eu sempre o relazonei con traballadres, más o aunténtico significado nahún lo sabía, o que si me enterei de béin pequenino, teria eu uns seis anos era dun home que sempre levaba a mencionado símbolo, que por certo a min me xamaba atenzahún, pois o home sempre o verme levantaba o brazo puño cerrado decía a baixo a tirania do Salazar, eu ia casa a contar a miña nai,-ela me decia baixiño téin coidado que íse é roxo, claro eu pensaba que era assín por comer munto ... (ver texto completo)
Me sorprenden queridos amigos, como tratan de guardar las compusturas, como buenos militares,éstos sahún buenos, más se pasan unos a los otros la pelota, quedando el Zé con cara de idiota, sin saber qué querría decer la hoz y el martelo.

Unha aperta pra tuda malta.
Parece mentira, Zé, que coa cantidade de fouces que tu desgastache na túa xuventude, non sepas que representa esta noble ferramenta xunto co martelo na bandera comunista.
A min, a contra de outos, sempre me fascinou este símbolo, simplemente pola influencia do ambiente no que me criei. E, como en deternminadas esferas sociais, sempre imperou a tendecia de confundir republicano con comunista, hasta cheguei a collerlle certo cariño.
Me sorprenden queridos amigos, como tratan de guardar las compusturas, como buenos militares,éstos sahún buenos, más se pasan unos a los otros la pelota, quedando el Zé con cara de idiota, sin saber qué querría decer la hoz y el martelo.

Unha aperta pra tuda malta.
No sabes, amigo 25, el significado del emblema comunista. Decían por ahí que el colmo de un comunista era meterse la hoz por el culo a martillazos. Claro que yo lo oí en La Legión, donde se podían oír muchos disparates.
Pero esto de los símbolos tiene miga. Recuerdo haberle leído en algún foro a Inda Cho su estupefacción por el yugo y las flechas. ¿Qué tiene que ver un yugo con unas flechas? ¿Acaso se pueden disparar con el yugo utilizando la cornal muy tensada?
¿Y por qué las flechas no son las del amor, como bien lo pregonaba Karina?. Desde luego, que analizando la posición relativa que ocupan en yugo, debian de tener mucha fuerza, pues esa posición le corresponde al tamoeiro.

Un saludo
Sinor Camba, nahún le quepa ningunha dubida, fun un seitureiro como que más, pois empecei de munto novo, logo as circustanzas, collín munta práctica, vexo que se recorda do conto da zorra y do lobo, cantas veces mo contou meo abó. Agora pensando un pouquito na asoziazahún de conceptos eu a veces mi fixaba na solapa dos comunistas levaban unha fouce y un martelo, o que eu nahún sei o verdadeiro significado, o mellor querría decer a fouce pra cortarla y o martelo pra machacarla. A te nin sei por qué ... (ver texto completo)
No sabes, amigo 25, el significado del emblema comunista. Decían por ahí que el colmo de un comunista era meterse la hoz por el culo a martillazos. Claro que yo lo oí en La Legión, donde se podían oír muchos disparates.
Pero esto de los símbolos tiene miga. Recuerdo haberle leído en algún foro a Inda Cho su estupefacción por el yugo y las flechas. ¿Qué tiene que ver un yugo con unas flechas? ¿Acaso se pueden disparar con el yugo utilizando la cornal muy tensada?
Pois claro home, que solamente me referia a fouce que seguro manexabas como un bon profesional da seitura.
Pra min, o martelo vay asociado a zafra, con os que se carabuñaban a guadaña, e tamén como lle decía no conto, a zorra ó lobo: "Vai por a zafra e o martelo pra escachar o carambelo".

Un abrazo
Sinor Camba, nahún le quepa ningunha dubida, fun un seitureiro como que más, pois empecei de munto novo, logo as circustanzas, collín munta práctica, vexo que se recorda do conto da zorra y do lobo, cantas veces mo contou meo abó. Agora pensando un pouquito na asoziazahún de conceptos eu a veces mi fixaba na solapa dos comunistas levaban unha fouce y un martelo, o que eu nahún sei o verdadeiro significado, o mellor querría decer a fouce pra cortarla y o martelo pra machacarla. A te nin sei por qué pensei en semellante coisa, espero co sinor sepa disculparme.

Un forte abrazo amigo Camba. ... (ver texto completo)
Sinor Camba, hombre con talento y sentido de humor, penso que donde pon los puntiños íses nahún querría decer con la hoz y el martelo, pois si fose assín se equivoca de plano, eu sahún de izquierdas serei mentres viva, más comonista nahún,íso ssín que nahún, tanto si fose assín como si nahún o fora tomeo a broma que é do que se trata.

Un abrazo amigo Camba.
Pois claro home, que solamente me referia a fouce que seguro manexabas como un bon profesional da seitura.
Pra min, o martelo vay asociado a zafra, con os que se carabuñaban a guadaña, e tamén como lle decía no conto, a zorra ó lobo: "Vai por a zafra e o martelo pra escachar o carambelo".

Un abrazo
Gracias por la invitación para vernos. Yo siempre estoy abierto a relacionarme (no sé por qué me sale siempre esta palabra) con la jente: Sin fronteras: in perjuicios: Sin límites. Me imagino un desfile de jamelgos como nosotros, digno de la mejor charanga de carnaval, uno cojeando, otro encorvado, a 252525 con su hoz... a Barxes con el Cardú... menudo plantel.

Por cierto: El día de San Diego, lo pasé en una maravillosa cueva de Cuevas de Almanzora, con un gran amigo, el cual nada mas terminar ... (ver texto completo)
Sinor Camba, hombre con talento y sentido de humor, penso que donde pon los puntiños íses nahún querría decer con la hoz y el martelo, pois si fose assín se equivoca de plano, eu sahún de izquierdas serei mentres viva, más comonista nahún,íso ssín que nahún, tanto si fose assín como si nahún o fora tomeo a broma que é do que se trata.

Un abrazo amigo Camba.
Gracias por la invitación para vernos. Yo siempre estoy abierto a relacionarme (no sé por qué me sale siempre esta palabra) con la jente: Sin fronteras: in perjuicios: Sin límites. Me imagino un desfile de jamelgos como nosotros, digno de la mejor charanga de carnaval, uno cojeando, otro encorvado, a 252525 con su hoz... a Barxes con el Cardú... menudo plantel.

Por cierto: El día de San Diego, lo pasé en una maravillosa cueva de Cuevas de Almanzora, con un gran amigo, el cual nada mas terminar ... (ver texto completo)
No conocí a nadie de Tropas Nómadas. Éstas estaban formadas por soldados peninsulares y soldados nativos.
Por quel entonces nació el Frente Popular para la Liberación de Saguia El Hamra y Río de Oro, grupo que optaba a la independencia de su pueblo.
Algunos polisarios lograron infiltrase en las Tropas Nómadas. Y en el verano del 74, en unas maniobras con fuego real de una compañía de T. N., los infiltrados hicieron una matanza de sus "compañeros" peninsulares. De aquello muy poco se supo en la ... (ver texto completo)
Nos chamámoslle mamotas as castañas cocidas en auga coa casca. Despois de cocidas e peladas están boísimas con leite. Lembro que os bullós despois de asados no tixolo e retirados do lume tapábanse un anaquiño cunhas follas de verza para que se coceran millor por dentro. Ahora, a falta de verza, vale tamén un periódico. Bueno, esto no Pereiro, claro. Saúdos.
Graciñas Gel. Si, me acordo do tixolo; ahora teño unha sartén furada pra este evento. Claro que o millor era o sabor que lle daban as llamas das úces secas, e non o gas actual.

Penso que lle chamábamos mamotas porque quedaban como cocidas as mal asadas.

Un saúdo
Amigos foreros: acudo a vosotros por si alguno me lo puede aclarar.

Llevo, por tradición, como creo que he dejado constancia en este foro, que todos los años suelo ir por castañas para luego hacer magostos con familias amigas, aunque el verdadero motivo sea pasar un rato en amor y compañía. Y por supuesto, haciendo Patria.

El caso es que la semana pasada, hice un con unos amigos de Murcia, y me quedaron las castañas poco asadas. Entonces me salió del alma decir: "Están mamotas". Mi mujer me ... (ver texto completo)
Nos chamámoslle mamotas as castañas cocidas en auga coa casca. Despois de cocidas e peladas están boísimas con leite. Lembro que os bullós despois de asados no tixolo e retirados do lume tapábanse un anaquiño cunhas follas de verza para que se coceran millor por dentro. Ahora, a falta de verza, vale tamén un periódico. Bueno, esto no Pereiro, claro. Saúdos.
Amigos foreros: acudo a vosotros por si alguno me lo puede aclarar.

Llevo, por tradición, como creo que he dejado constancia en este foro, que todos los años suelo ir por castañas para luego hacer magostos con familias amigas, aunque el verdadero motivo sea pasar un rato en amor y compañía. Y por supuesto, haciendo Patria.

El caso es que la semana pasada, hice un con unos amigos de Murcia, y me quedaron las castañas poco asadas. Entonces me salió del alma decir: "Están mamotas". Mi mujer me ... (ver texto completo)
Gracias, camarada, por contestar a mi reflexión del solitario paseo. Y gracias también por tus acertados consejos. Es un placer que acudas al gran poeta humorístico Ramón de Campoamor para que te acompañe en la respuesta. Militar y amante de la lírica. Es una curiosa mixtura. A ver si un día nos conocemos en Barxa y organizamos un desfile por la bodega de Barxés.
Gracias por la invitación para vernos. Yo siempre estoy abierto a relacionarme (no sé por qué me sale siempre esta palabra) con la jente: Sin fronteras: in perjuicios: Sin límites. Me imagino un desfile de jamelgos como nosotros, digno de la mejor charanga de carnaval, uno cojeando, otro encorvado, a 252525 con su hoz... a Barxes con el Cardú... menudo plantel.

Por cierto: El día de San Diego, lo pasé en una maravillosa cueva de Cuevas de Almanzora, con un gran amigo, el cual nada mas terminar ... (ver texto completo)
Gracias, camarada, por contestar a mi reflexión del solitario paseo. Y gracias también por tus acertados consejos. Es un placer que acudas al gran poeta humorístico Ramón de Campoamor para que te acompañe en la respuesta. Militar y amante de la lírica. Es una curiosa mixtura. A ver si un día nos conocemos en Barxa y organizamos un desfile por la bodega de Barxés.
Aprezados tudos/as: Istou munto contento, pois nahún podia ser de outra maneira, un pobo que tanto traballei de garoto, ver ahora que é un dos que más se escribe na provincia de Ourense, quero recordar a ise raparigo xamado Luis, pois segando pros do sinor Ougenio, nos levou auga fresca, algún carallo alí decia mira o garoto béin da capitale más le gosta o campo, en resumen que a sua tia era xermana do mencionado, ela recordoa a sombra dunha parreira cerca da fonte, tambéin recordo o piqueno, pois ... (ver texto completo)
Pedo disculpas, sobretudo o sinor Eugenio, pois istaba a comer un bocado y escrebi coa voca xea, totale que me salió a o en vez de a e, bueno si me seguen xa se darán conta como é o pobre do Zé.