BARXA: Gracias barxes. Que bos manjares mencionas ahí, todos...

Un recuerdo munto grande pra dous amigos que teño en Barxa.
Pasamos unhos días estupendos en Lubián, os reyes non foron mui. Espléndidos en regalos, sin embargo, mui gratificante a convivencia cos amig@s e demáis xente do pueblo, cenamos un par de días na casa do pueblo, boa mesa, bon ambiente, que mais pode pedir un home.
Con Inda Cho Sei, os veis con máis frecuencia, este próximo verán temos que vernos, hasta pode eser en una feira da contorna, vacas e touros Xa apenas Hai, a nos da casi igual, mentras vendan pulpo e bon viño, máis que suficiente.
Unha aperta.

Amigo Piño tu tamen eres un grande amigo, me alegro que pasaras uns dias en Lubian, soio sinto que os reis non foran abundantes contigo pois tu merecialo muito. Na terriña que nos vío nacer e crecer, no meu caso supoño que no teu tamen nos reis antigamente ata nos deixaban chourizos.
Eu pasei a navidad en Barxa, e fin de ano en Vigo coa familia da muller porque hai que repartirse pero a min gustame mais a terriña nosa. O que pasa e que metras non chega a xubilación hai que estar onde está o traballo.
Do que comentas de vernos no verán pode ser no verán ou antes que eiqui en Barxa
xamon queixo e chourizo hai, e unha boa parrilla para asar uns bos chuletons, ou un bon churrasco tamen soio temos que pornos dacordo e por suposto contamos co noso comun amigo Inda Cho Sei.
Un grande abrazo pros dous.

Gracias barxes. Que bos manjares mencionas ahí, todos son estupendos, con un ou dous suficientes, hai que ir pensando de cuidarse un poco, sobretodo os que temos cierta tendencia a engordar, donde e cuándo, non fai falta pensalo muto, igual pode ser a un lado ou outro da Portela.
Vexo que o pueblo vas con frecuencia, e unha ventaxa o ter o lugar do traballo cerca, así tan pronto estás na playa como na montaña, a min o mar me queda un pouco máis lonxe, pero bueno, a San Sebastián vou con bastante frecuencia.
Escribo desde un iPad que me regalos a filla, o escribir en algo que se parece o galego, hay palabras que as teño que escribir duas ou tres veces, se empeña que ten de ser en castellano, me saca cada frase de risa, pensa corregirme e me escaralla o sistema, o de escaralla se empeña que ten que ser escarapela.