Siguiendo con los recuerdos de chaval.
Unos días antes de la fiesta, el pueblo era un sonido uniforme, se batían los huevos para el roscón.
Que día mas excitante, las madres te dejaban rebañar las ollas y era un verdadero placer.
Unos días antes de la fiesta, el pueblo era un sonido uniforme, se batían los huevos para el roscón.
Que día mas excitante, las madres te dejaban rebañar las ollas y era un verdadero placer.
As vosas festas e as nosas eran os mesmos días: 8 e 9 de setembro. E se o 7 ou o 10 caían en domingo, un día máis. Polo que vexo, Varela, eres un lambón, sen ánimo de ofender. Tamén eiquí se facían os roscóns e uns pratos de arroz doce (con leite) que se quedaban en estado sólido, que estaban tamén de carallo.
En Lubián vivía un tal Abelardo que tiña un biscuter e vendía larpeiradas na festa, e tamén uns espelliños que valían unha peseta. Os rapaces comprábamos aqueles espellos para atalos no empeine do zapato. Acercábamonos aos corros das rapazas, e polos espellos víamos a cor das súas bragas. Eu inda levei algunha labazada da Pita Moñuda por berrar a cor das súas bragas!
E por máis que busquei, nunca encontrei a ningunha sen elas...
Pero o tempo fuxe, que o leva o demo!
En Lubián vivía un tal Abelardo que tiña un biscuter e vendía larpeiradas na festa, e tamén uns espelliños que valían unha peseta. Os rapaces comprábamos aqueles espellos para atalos no empeine do zapato. Acercábamonos aos corros das rapazas, e polos espellos víamos a cor das súas bragas. Eu inda levei algunha labazada da Pita Moñuda por berrar a cor das súas bragas!
E por máis que busquei, nunca encontrei a ningunha sen elas...
Pero o tempo fuxe, que o leva o demo!
