A VILAVELLA: OS ESTOURA BOSTAS...

Apreciado señor, como se atreve a decir que nos acostamos juntos, estas cosas no son para divulgar en el foro, qué le pasó por la cabeza, usted cree que siempre nos tenemos que acostar con usted, pero hombre! Creo que porque alguna vez lo hemos hecho con uste, no es para que ahora nos critique, como usted bien sabe somos pareja hace tiempo, así que le ruego que no le falta a mi amigo Manuel.

Un cordial saludo.

Apreciadus convecinus, me preocupa que existan personajes que pongan nombres de imitación, yo creo que Varela ye uno solo pero esti M. V. y el portugués convertidu a español tan rapidu me da que tien algun seudónimo mas. Dichu esto decir tambien que si M. V. y 252525 se acuesten xuntos no pasa nada y si son pareja pues mejor, aqui en Turon también hay muchos homosexuales y nun se meten con naide, andan a su vida.
Y les families supongo tendran otros medius de comunicarse mas secretus sin ser por este foru, porque entre primos y sobrinos está mal dedicarse epítetos feus donde miles de personas nos leen.
Falando de mis vacaciones en Vilavella, pues lo pasé muy bien con mi familia y haciendo escapadas a Portugal, casualmente pasé por las Carballas pueblo segun el foru del 252525 y naide me dio razon de el, ademas son diez casas a lo sumo y pregunté por un camarero de restaurante que trabaya en Madrid y de alli nun hay niguno.
Saludos a todos, en especial para Gonzalu, Ambrosio y el fiyu del D. Pepe.

Sr. Azadón que curioso que pregunte por todo el Pueblo de las Carballas por el Sr. 252525 y diga que nadie le dijo nada.
2525 vive nada mas entrar al pueblo una casa de color piedra con su jardincito.
El vecino se llama Elson
Oliveira do Nacimiento fueron juntos a na escuela.
Disculpe mi intromisión
Un abrazo

Buenas noches a todo el foru y forerus, queria decirle al Sr. Choupito que él y algún personaje más me han engañadu con el lugar de procedencia del Sr. Zé (252525), estuve de vacaiones segunda quincena de agostu en el pueblu de mis abuelos y me desplazé hasta les Carbayas al ladu de Moimenta que son diez casas o doce a lo sumo, preguntando por un camareru de un restaurante de le castellana en Madrid que vien amenudo con suo jefe al pueblu y ningún vecinu dió razón de el... mandé de segundas, cuando yo había regresado a Turon (Asturies) a mi primo de Villavieja a preguntar y nun vive ningún Elson Oliveira do Nascimento ni nadie que esté en Madrid. Algún vecino nos informó que seria de Muimenta o Tuizelo.
Si el Sr. Zé (252525) lee estu por favor cuente la verdad, si ye de Muimenta, para el uno de noviembre me acercaré al cementerio de Villavieja a poner flores a mis abuelos, y aprobechandu me gustaría conocerlo, que ye cerca de Muimenta.
También quiero felicitar a los dos militares Comandantes Camba y Romerales por su buen hacer con esti foru... que ye el de todos les vecinus y del que quiera participar sin mentir a la gente.
A Dn. Inda Cho Sei felicitarle por sua jubilación, ya que bastantes añus se dedicó a la docencia siendo mas exijente con los alumnos que con las notas musicales cuando tocaba con el grupo "OS ESTOURA BOSTAS"

Saludos a todos los forerús de bien.

OS ESTOURA BOSTAS

Ai, señor AZADÓN! Ao único aixadón que coñecín na miña vida foi a un que tiña meu pai para arrancar os torgos nas arroxas. Non andará sendo vostede dos Servicios Secretos?!
No ano 1.970 eu non tiña máis que dezaoito primaveras, e moitas ganas de xoldra ao empardecer aqueles longos días de sega da herba, de seitura, de acarrexa, de mallas e de sementeira... Tomara o meu primeiro curso de cultura musical, e xa viña aplicando esas primeriras leccións no Coro Parroquial.
Pero aquelas maravillosas cantigas do coro, como aquela que dicía "Cuando vendrás, Señor, cuándo vendrás? Cuando tendrán los hombres su libertad!?" non satisfacían plenamente a miña teima polas novas experiencias e a ansia de aventuras.
Foi por iso polo que montamos aquel grupiño que non durou máis alá daquel verán. Había un de nós que tocaba percusión, flauta e guitarra, inda que non podía tocalos todos á vez. Os outros catro eran catro cantantes do carallo, case tanto coma min. E os instrumentos que tocaban non eran outros que o engazo, a gadaña, a aixada, o aixadón... Máis "a zambomba". E non era doado telos todos afinados.
O noso repertorio non pasou de tres cancións: "Arrodea, arrodea, cabra fea", "Que ben cheira a túa palleira" e "Maldita sementeira: un carro de esterco na túa espeteira".
Só demos un concerto, pero chegou o crego berrando, eu repliqueille, e el díxome naque silencio do inferno:
--Cuanto más estudiados, más sinvergüenzas!
--Tiene usted razón, señor Cura: aquí el más estudiado es usted!
Daquela botounos do Coro Parroquial e excomulgou a aqueles cinco incipientes musiquiños.
Unha aperta de buxo (boa madeira para punteiros de gaita).
Respuestas ya existentes para el anterior mensaje:
Aun recuerdo mis primeros días en la escuela. Mi padre quería a toda costa que fuera un gallo de bien. Me mando a Ourense a la Universidad "Coren" allí aprendí la carrera de no caer en un asado o parrilla.
Al final saqué la Licenciatura de gallo multiplicador. Esta carrera consiste en tener mas de 20 gallinas por gallinero.
Y lograr pisar las que mas puedas sin desfallecer.
Es una carrera poco vista, pero te inflas a f........
No crean que es fácil., tiene su dificultad, muchas gallinas lo quieren ... (ver texto completo)


Llama al 654 409 325, ofertas especiales para Pueblos de España