Os dous, da terra lonxe andamos e sufrimos, ¡ai de min!
Mais ti sóio te recordas dela, i eu dela e máis de ti.
Ambos errantes polo mundo andamos i as nosas forzas acabando van.
Mais ¡ai!, ti nela atoparás descanso, i eu tan sóio na morte o hei de atopar.
Ista é unha conversación entre el padre mais eu inspirado en Rosa Linda.
Un saudo a tudos en especial para el meu amigo Manuele.
Mais ti sóio te recordas dela, i eu dela e máis de ti.
Ambos errantes polo mundo andamos i as nosas forzas acabando van.
Mais ¡ai!, ti nela atoparás descanso, i eu tan sóio na morte o hei de atopar.
Ista é unha conversación entre el padre mais eu inspirado en Rosa Linda.
Un saudo a tudos en especial para el meu amigo Manuele.