A VILAVELLA: Eu tamén quero lembrar á Rosalía, como Varela. Pero...

Eu tamén quero lembrar á Rosalía, como Varela. Pero a esa Rosalía máis desconocida. Á Rosalía feminista, na que mallaba o seu marido, o erudito Manuel Martínez Murguía, coma o máis bruto gañán.

"Xan vai coller leña ó monte
Xan vai compoñer cestos
Xan vai a poda-las viñas
Xan vai apaña-lo esterco

E fai o leito i o caldo...
Xan en fin é un Xan compreto
Deses que a cada muller
Lle conviña un polo menos

Pero cando un busca un Xan
Case sempre atopa un Pedro..."

O poema sigue, pero non o copiaréi enteiro. Quen queira lelo, que o busque. Pode tamén escoitarlle-lo a Quempallou, quen o canta divinamente desde hai uns anos. Cantouno en Lubián no verán de 2007, e voltará cantalo outra vez o día 6 de agosto deste ano.

Me gusta recordar a nuestra Poetisa, por muchas razones, la primera como queria a su tierra, como se podia escribir asi, es como un angel con una pluma en sus manos.
Como con tanto sufrimiento en su vida pudo decir cosas que quedarón para siempre en las mentes de todos los Gallegos y los que no lo son.
Solo puedo decir que me apasiona.