Totale que vai un gaxo, facendo ô camiño do Santiago, levaba munta necesidade de afeitarse, pergunta en unha aldea cualquera dónde había unha perruquería,-mire en aquila porta grande fanlle iso que voçe necesita, peta na porta ô perenino, bos dias sinor,-buenos dias nos dee Deus, totale co home istaba a traballar de ferreiro,-séntese ahí que ô arreglo xá, trace unha brocha y unha naballa, da barba claro istá,ô ome molla a brocha coa sua saliba, logo no xabon con tuda naturalidade do mundo, coisa co noso perenino le pergunta y voçe fai con tudos assín, nahún sólo cos forasteiros, os do pobo le salivo directamente na cara que colle mellor ô xabon. Me imaxino que sería por falta de agua.