Unha verdade como un templo, ahora como pecadores que somos uns más outros menos, ¿Dónde istá el secreto? en saber perdoar os nosos semexantes, para íso nos dicen hermanos, aunque algún nos trate de primos. Disculpe por a miña opinihún, posto que ninguén me xamou a íste, nin ma pedio, más tambéin ê vedade que nadie me dixo que ficara calado.
Unha aperta.
Unha aperta.