Ca en Madride a muntos, por a caso munto meus amigos, teño un carpinteiro sepre leva caneta na orella, más e páxaro como él so, munto amigo da broma sempre istá a decerme aver cuando me xamas pra facerte cualquer coisa en casa,-coisa que eu le contesto deus queira que nahún se estropee nada que tú es perigroso. Dirán voçes mira coa que salta ô Zé, veume a memoria por istar a falar ahí tanto do páxaro carpinteiro, foi comentalo co meu amigo, dis pra min pono ahí,-coisa que eu le dixe pra reclamo, mira que na Vilavella a xente munto seria,ô mellor nahún le gosta que iso nahún leva esterco. Fora broma ahora en serio ô carro das carcaixas fíxome recordar cando eu era garoto, istabamos nun pobo perto da rai, era un patrahún munto bon home, más carregamos ô carro con 400 kg. de café sical, que viña via Portugale de Angola, por enrriba carqueixas, cunando ô xegar cerca do pobo unha parella da Guarda Civil, que se le xamaba entón a benamerita do sinor Francisco,-bein dicen assín pro patrahún nahún traera café,-ora nahún xega a quenientos Kg., coisa que els respoden se trouxera alguhma coisa voçe nahún lo decía, así que teña bon viaxe. Xa istá prescrito más foi perto da Vilavella.