En vez de rifar do que teño ganas e de poder pasar unhas Navidades en Vilavella pra recordar como eran na queles tempos aunque non tiberamos manxares como ahora eran mais entrañables mais familiares ese dçia de Noiteboa naide saia da casa, so pra ir a Misa do Galo, iso sí todos quiríamos ir a Misa pero so era por as gamberradas que alguns facíane era a unica forma de sair a calle, como me gustaba ir por as casas cantando o aguinaldo. ainda non perdo a esperanza de poder ir e poder xuntarme con todos meus irmans esa noite ribeiriño, sigue por aiqui un sudo