-Cuando a nosa Carmeliña
tiña vinte anos cumplidos,
era a mais guapa do pobo
e a evidia dos veciños.
-Non había quen lle tocara
nin quen lle dera un bico,
porque eu sempre lle decía
que ela falase cos ricos.
-Era unha noite de inverno,
e por lástima e compasión,
darlle pousada a un rapaz
foi a nosa perdición.
-Empezounos a contar que
era un preso escapado,
que viña de paragueiro
pra facer o despistado.
-Sacaba moedas de ouro,
cheques do banco pastor:
tanto nos fixo creer
que era un rico señor.
-Ó outro día dixémoslle
se quería quedar na casa,
por ver se quería
casársenos coa rapaza.
-Ó cabo de pouco tempo
sacóunosla en estado;
tratámoslle o casamento,
"e resultou que era casado".
-Hasta parece nentira
que unha cousa tan sencilla,
que un paragueiro de Orense
engañara á nosa filla.
-E dice unha veciña nosa
que é unha persoa lista,
non haipeor canalla
que este da terra da chispa.
-Dice outra veciña nosa
que nos trata tu por tu,
-ese fizo o que debía,
Dios lle de muta salud.
tiña vinte anos cumplidos,
era a mais guapa do pobo
e a evidia dos veciños.
-Non había quen lle tocara
nin quen lle dera un bico,
porque eu sempre lle decía
que ela falase cos ricos.
-Era unha noite de inverno,
e por lástima e compasión,
darlle pousada a un rapaz
foi a nosa perdición.
-Empezounos a contar que
era un preso escapado,
que viña de paragueiro
pra facer o despistado.
-Sacaba moedas de ouro,
cheques do banco pastor:
tanto nos fixo creer
que era un rico señor.
-Ó outro día dixémoslle
se quería quedar na casa,
por ver se quería
casársenos coa rapaza.
-Ó cabo de pouco tempo
sacóunosla en estado;
tratámoslle o casamento,
"e resultou que era casado".
-Hasta parece nentira
que unha cousa tan sencilla,
que un paragueiro de Orense
engañara á nosa filla.
-E dice unha veciña nosa
que é unha persoa lista,
non haipeor canalla
que este da terra da chispa.
-Dice outra veciña nosa
que nos trata tu por tu,
-ese fizo o que debía,
Dios lle de muta salud.