Ofertas de luz y gas

A VILAVELLA: Ano 1968 mes de Xaneiro, día isacto nahún me lembro,...

Ano 1968 mes de Xaneiro, día isacto nahún me lembro, total que ô Zé ia de pasador desde ô Piñeiro Vello a Vilavella, pra gañar 500 pts. si acoisa salir bein, niste concreto caso non gañou nada. Levaba un burro carregado con sacos de palla, claro detrás ia un gaxo con un cabalo carregado con cinto cuarenta kg. de café, o xegar pertiño da Vilavella, concretamente no rio, sento por riba de min tau, tau, os guardas os tiros, meu Zé deixa ô burro fuxo por donde Deus me axudou, total que ô gaxo do cabalo que era ô dono da mercadoría, escondeu ô café no monte y fuxio, conclusiahún ô cabalo alcanza ô burro, más como os guardias nahún eran tontos seguen a ambos a te ô Tameirón era perto do día ô burro entra nuha loxa dun que madrugaba munto, era padeiro istaba a facer a masa pro pahún,ô home quedou tudo sorprendido, más claro nisto xaman o cuartel da guarda civil, do mencionado pobo posto cos que viñan seguendo os dois animales eran da Mecquita. Saliu un tal Santiago un guarda munto serio y muy activo, logo dece pros compañeiros este cabalo ê Dn. Antonio cura párraco, más eu axo que íste en ísto nahún debía andar, más nahún bos preocupedes que iste carallo teñole ganas, que ô outro día cuando me fui a confesar a él y le dixe que quería matar ahí a un gaxo por non querer arrancarme os torgos, dixo que nin él era quién pra obrigalo, nin eu debía de matalo por tampouca coisa. Total que ban a casa do crego, dice non saber quen le pudo levar o cabalo, más o guarda le pregunta se pode dar unha ollada a casa ò que ô cura rsponde que nahún, más o guarda facendo caso omiso entra pra dentro alcontrando na cama do crego un bulto pensando que era café, mira y resultou ser unha muñer bein parecida. A coisa que depois entre ô mencionado guarda y ô crego nunca mais se levaron bein.
Unha aperta.