<<Tanto e tanto nos odiamos,
tanto e tan mal nos quixemos,
que por non verme morriche,
e desque morriche alento.
Mais a ora tócame a min
tamén marchar, e di o crego
que che perdone, pois logo
a xuntarnos volveremos.
¡O crego volvese tolo!
¡xuntarnos...! Nunca máis, penso;
que si tí estás onda Dios,
eu penso de ir xunto ó demo >>
tanto e tan mal nos quixemos,
que por non verme morriche,
e desque morriche alento.
Mais a ora tócame a min
tamén marchar, e di o crego
que che perdone, pois logo
a xuntarnos volveremos.
¡O crego volvese tolo!
¡xuntarnos...! Nunca máis, penso;
que si tí estás onda Dios,
eu penso de ir xunto ó demo >>