Coma can sin palleiro nin dono,
que todos desprezan,
nun corruncho se esconde, tembrando,
da dura escaleira.
E cal lino se dobra ó secárese.
o inocente a dourada cabesa
tamén dobra evasido ca fame,
e descansa co rostro nas pedras.
Esto cantaba un cego na feira de Asunción
e do seu cantar reíanse
todos que era un primor.
I uns ós outros mirábase
cal querendo decir:
<<Rásquese a quen lle proia,
que esto non vai pra min>>
Rosalía de Castro. ó digo pra que non a confundan co Zé
que todos desprezan,
nun corruncho se esconde, tembrando,
da dura escaleira.
E cal lino se dobra ó secárese.
o inocente a dourada cabesa
tamén dobra evasido ca fame,
e descansa co rostro nas pedras.
Esto cantaba un cego na feira de Asunción
e do seu cantar reíanse
todos que era un primor.
I uns ós outros mirábase
cal querendo decir:
<<Rásquese a quen lle proia,
que esto non vai pra min>>
Rosalía de Castro. ó digo pra que non a confundan co Zé