ARES: Mui bonita anécdota que contaches eso mismo pasoume...

A casa onde nacín xa non existe, sei que disque que o espazo que ocupaba a casa mai la horta destinaronno para un aparcamento público, a verdá e que a finca foi vendida e o pouco tempo a casa derribada, a la vai o escenario o carallo onde vivín hasta os dazaoitoanos, cando enfermei e non me levou o demo por que asistiume a Virxe de Fátima a cal me ofreceron.
Desde entón gardoñe moito respeto e gratitud po lo que levo vivido.
Bueno, resulta que nesa misma casana que o mellor da miña vida vivín e que me perdone o presente, habia na sua sala un pequeno moble onde se gardaba coñat Centenario Terry dese de mallas e algo de auga ardiente a donde de cando en vez miña aboa acudia a mollar a jorxa e un pouco mais
Pero o día que a pillei pegando un trago e que a jorxa lle fixo glugluglu díxome para curarse en saude.. Non me gusta esta bebida que parece queimar a jorxa pero e boa tomala a modo cando ataca a febre e tes un trancazo
Dixenlle eu collendolle a botella da man, deixa que a gardo e que me cure sin ir a farmacia, e repetín o que ela fixera hai un rato
Mecajo no jas entrou pa dentro e queimou o espiritu e todo o que leva adentro
Chamabanlle caña do Ribiero o que non era outra cousa que aguardente de garrafón, peor que si bebera augarras, pensei que morría.

Mui bonita anécdota que contaches eso mismo pasoume con meu avó a min.
espero é desexo estexas ben.
Un afectuoso saudo.

Colabora para mantener este proyecto >>