ARES: Un compromiso me levou a un mesón por chamarlle de...

Un compromiso me levou a un mesón por chamarlle de algunha maneira.
Ala fumos cada quen coas suas parexas nos seus vehículos, autos e algunhas motos que parecía a comitiva del Caudillo, subimos Porriño arriba por unha estreita estrada ata chegar o alto do monte onde se ubicaba aquel " cortello" que a un de nos recomendaron, e pensei pa mín, esta e unha broma intolerable.. aquí no he que non chegara Cristo, senon que sanidade non sabe delo
Parecia o local unha cuadra de vacas ahi pouco inhabilitada, o motrador unhos casqueiros a mesa tablós de vellos andamios sobre cabaletes e de asentos sillas tal cadraran e de diferentes alturas, sendo a primeira vez que algún que eu sei mirou o seu veciño de mesa por enriba do hombro, subeuselle así a autoestima
En silencio e sin definición agardamos o menú previamente solicitado, cordeiro o forno con patacas freidas e pementos da alta Limia e comenzamos a roer, puxeronnos un viño que foi o que encendeu a festa, viño novo xoven da cosecha familiar, baixaba tan ben que ata os astemios que eu de algún que así se define tiraba del como si fora unha esponxa razon pola cal a xente parecía como si lle deran corda.. Bla blabla bla e sin parar en tono moi elevado, risas e cantos con perda de equilibrio que un deles cantando de pe derrapou enriba da mesa
Pidimos pasaran a limpalo e a cociñeira arrimando o mostrador lanzouno enriba da cabeza dos comensais con tal puntería que foi a dar enrriba da xarra empinada
O trapo non era sinon que unhas bragas que por xubiladas pasaron a diferente función eso si limpas como los chorros del oro, el cachondeo entonces pasó a ser del do mayor rompiendo el hielo definitivamente entre alguna gente que apenas se conocía cachondeo a tutiplé y barreras fuera
Por cierto la comida de libro y el vino para qué decir
Fue necesario llamar los taxis y pasar otro dia a recoger los los vehículos, había moros en la costa
Quedamos en volver