Quero agradecer a íste pobo o trato recibido o día da festa do Cortello, pois nahún teño parábolas a tal evento, foi unha coisa que so se pode comprender istando presente, claro que pro padre Xosé so facía meterse ca culpa ca tiña un do Porto, claro eu o primeiro pensaba que por la cercanía sería del Porto de Sanabría, más cuando le pergunto por segunda vez dice ser portugues, eu nahún daba credito so pensaba íste con tal de meterse con migo fai cualquer coisa, totale que o finale tubo que tirar as calzas para evitar males mayores,é cuando dice fois o do porto más istaba tanhún fresco que ia lixeiro, cuando me percato que se refería a la garrafa del viño del porto.
Quero agradecer al sinor Inda Cho Sei, las buenas maneras de informarnos de la historía del cortello, contada con todo luxo de detalles, tambéin debo agradecer a tuda malta colaborou en tal evento, assín como el asador o asadora del cordeiro, que menudo pitirete, munto obrigado a tudos/as.
Quero agradecer al sinor Inda Cho Sei, las buenas maneras de informarnos de la historía del cortello, contada con todo luxo de detalles, tambéin debo agradecer a tuda malta colaborou en tal evento, assín como el asador o asadora del cordeiro, que menudo pitirete, munto obrigado a tudos/as.
Grazas a tí, e mailos compañeiros que trouxeches, por compartires con nós o máis enxebre dos eventos. Este acto xurdíu como reacción á negativa de LA JUNTA a declarare Ben de Interese Cultural ó noso cortello.
A garrafa de viño do Porto veu de Portugal, das partes baixas do río Tuela-Tua, coa intención de facer con el unhas sopas de burro canso. Pero non tivemos a afouteza de facelas, polas crianças que nos acompañaban, e porque dezanove graos son moitos graos para unhas sopas.
Ollo con padre José, que ben vin como acochaba a garrafa na longa saia da sotana, sacándoa aos pouquiños, ás escondedallas, para botare uns bós groliños. Nada lle dixen, porque me decatei da grande semellanza co moscatel de misar ao que anda avizado.
Dentro dun ano, outra volta polo cortello. Convida da miña parte a Romerales maila Moñuda, que eles tamén han de catar un anaquiño dos nosos trinta cordeiriños.
A garrafa de viño do Porto veu de Portugal, das partes baixas do río Tuela-Tua, coa intención de facer con el unhas sopas de burro canso. Pero non tivemos a afouteza de facelas, polas crianças que nos acompañaban, e porque dezanove graos son moitos graos para unhas sopas.
Ollo con padre José, que ben vin como acochaba a garrafa na longa saia da sotana, sacándoa aos pouquiños, ás escondedallas, para botare uns bós groliños. Nada lle dixen, porque me decatei da grande semellanza co moscatel de misar ao que anda avizado.
Dentro dun ano, outra volta polo cortello. Convida da miña parte a Romerales maila Moñuda, que eles tamén han de catar un anaquiño dos nosos trinta cordeiriños.
