xa veo por esta pequena ventana que todo eso e un remanso de paz, hasta as falepas de neve que revolotean por o cielo se posan en los ojos con exquisita suavidad.
Cuando no camiño da vida encontras lugares y xente así, vale la pena acercarse y caminar xuntos.
Cuando no camiño da vida encontras lugares y xente así, vale la pena acercarse y caminar xuntos.
Inda que a certeza absoluta poidera se inalcanzable neste tipo de cousas, creo que é certo o que dices. Para máis abundamento, cumpre ler a derradeira mensaxe de HEDROSO suscrita por "aes".
Sinor INDA: Según el padre Xosé, dice que o sinor se dedicou a xuntar a neve como en tempos se facia co feno, pra tirar la fota tanhún bonita. Coisa que eu le dixe,-padre tú gostas da brincadeira,-coisa que él contestou de imediato nahún te istás a dar conta que é un erexe, nahún veis o que contou en HEDROSO, claro tú pensas que o sinor Inda é como tú cuando me faces andar o rededor de tuda malta co pote de enxofre y mirra pro desconxuro, logo a min a orella me dices que é pra que nahún xeire tahún male.
