LUBIAN: Amigo Piño: Que anecdota mais boa, seguro que foi certo,...

Con este artlluxo dos rapaces non me aclaro moito, pero bueno, intento comunicarme.
Barxes, cuando escribí o meu mensaxe inda non localizara o teu anterior, me alegro que o pasarais ben, certo que o asado estaba de luxo, o da bota do vino seguramente que foi de gran valía pra baixar millor o camiño.
Xa viches donde o Sr lobo se daba unhos bos banquetes, o facer a digestión xa se daba de conta que a cousa non andaba ben, intuía o que lle viña encima o caer no cortello, era digno de ver os homes e mulleres armados de espalladeiras e paus, despois se lle puña un bozal con unha corda e se baixaba vivo o pueblo, día de juerga o final, unha das veces, o lobo no seu intento de escapar pro monte, se lle meteu por entre as pernas a unha muller dando esta unha boa viravolta, pra colmo, coa presa de acudir o lobo no cortello olvidouse de poñer as bragas.

Amigo Piño: Que anecdota mais boa, seguro que foi certo, pois antigamente
cando mataban un lobo onde non habia cortellos, non cortellos monumentos
e ben coidado sen mirar cemento, coma o voso en Lubián, pois sempre facian
festa nos pobos auque eu xa casi non me acordo, pero llo escoitaba a meu pai
e mais a meu abó. Era normal que as mulleres se deran presa por mirar o lobo
e se lle esquencera de poñer coa presa a suas prendas intimas. Pero o caso era contemplar o lobo.
Unha grande aperta dende as rias baixas.


Llama al 654 409 325, ofertas especiales para Pueblos de España