Vexo que seguís con moito cachondeo, como sempre!
Eu hoxe estou en Verin, perdime, fun a parar a unha calle peatonal con moitas terrazas de bares, mesas, sillas, mui cómodas a sombra, a xente se vei mui feliz xa que se esta mui fresco é fai un calor de moito carallo.
Pido un albariño, que bueno! pido outro, este casi estaba millor, como non hai dous sin tres, total, que ahora teño que esperar un bon rato por Verín a non ser que en vez de coller o coche pra Lubián marchemos pras Rias Baixas.
Ahora o ver en un letreiro de un local donde puña @, pensei aiquí está a miña, vou a saludar a os meus amig@s que teño por estos foros da zona. Non sei si este ordenador ten as letras máis pequenas, tamén vexo, que de cuando en cuando montan unhas a cabalo das outras.
Un saludo para Fernando de Argentina, veo tus mensajes y me alegro que al fin encontraras información sobre tú tia Encarnación, yo tambien la conocí y tabién afirmo que era muy simpática, como bién dice Inda Cho Sei. hay una cosa que no me encaja muy bien, lo de la casa donde vivian que estaba encustrada en el monte, no es cierto, no es cierto, estaba en mitad del pueblo y bastante confortable para aquellos tiempos, si criaban vacas, ovejas, y cerdos como los demás labradores del pueblo.
Pienso que igual la foto que tienes en lugar de la casa, va a ser el Cortello de los lobos, ese si está en la montaña y además muy visitado por los turistas, en un monumento curioso, diría único.
Forte abrazo.
Eu hoxe estou en Verin, perdime, fun a parar a unha calle peatonal con moitas terrazas de bares, mesas, sillas, mui cómodas a sombra, a xente se vei mui feliz xa que se esta mui fresco é fai un calor de moito carallo.
Pido un albariño, que bueno! pido outro, este casi estaba millor, como non hai dous sin tres, total, que ahora teño que esperar un bon rato por Verín a non ser que en vez de coller o coche pra Lubián marchemos pras Rias Baixas.
Ahora o ver en un letreiro de un local donde puña @, pensei aiquí está a miña, vou a saludar a os meus amig@s que teño por estos foros da zona. Non sei si este ordenador ten as letras máis pequenas, tamén vexo, que de cuando en cuando montan unhas a cabalo das outras.
Un saludo para Fernando de Argentina, veo tus mensajes y me alegro que al fin encontraras información sobre tú tia Encarnación, yo tambien la conocí y tabién afirmo que era muy simpática, como bién dice Inda Cho Sei. hay una cosa que no me encaja muy bien, lo de la casa donde vivian que estaba encustrada en el monte, no es cierto, no es cierto, estaba en mitad del pueblo y bastante confortable para aquellos tiempos, si criaban vacas, ovejas, y cerdos como los demás labradores del pueblo.
Pienso que igual la foto que tienes en lugar de la casa, va a ser el Cortello de los lobos, ese si está en la montaña y además muy visitado por los turistas, en un monumento curioso, diría único.
Forte abrazo.