Pois eu, coa Moñuda. Tamén estou a preferir un maletín cheo de expresativos, usados ou sen usar. Un daqueles que lle pedía un traballador dunha contrata ao boticas de Lubián, despois de mercar dazasete paquetes de aspirinas, xa que cada vez que penetraba na farmacia, estaba a boticaria. E pedirlle-los a ela era como pecado mortal.
