O cuco agoira a primavera nas nosas montañas na segunda quincena de marzo, ou a moito tardar, nos primeiros de abril, co seu "cu-cu" infatigable. Eu xa o teño ouvido -este ano inda non- facer trisílabos e deica tetrasílabos: "cu-cu-cu" e "cu-cu-cu-cu".
Esta chamada do cuco ten que ver co apareamento. Pero unha vez emparellado, inda que con menos frecuencia, sigue a cantar deica xuño.
Acabada a posta dos ovos, o cuco adulto, que carece de sentimentos familiares, arremedando aos antigos fidalgos cos seus bastardos, encomenda a crianza dos fillos a outros paxariños subalternos, e vaise de turismo máis alá do Sahara, a Kenia e outros países de África do Sul, deica o ano seguinte, que volve para anunciare outra nova primavera.
No ano 1.991, polo vinte de xuño, observei algo que nunca vira, nin nunca máis voltei ver. Andaba eu á pesca da troita pretiño do pobo de Parada da Serra, cando ouvín cantar ducias de cucos ao mesmo tempo. Levantei a cabeza, e alí estaban cantando e voando de xeito desordenado, como se rifaran entre eles. Pensei que andarían nunha porfía, como no foro da Vilavella, pero neste caso simplemente para decidiren a saída cara ese viaxe turístico.
Pero como deste peculiar páxaro hai tantas cousas que contar, xa seguirei outros días.
Esta chamada do cuco ten que ver co apareamento. Pero unha vez emparellado, inda que con menos frecuencia, sigue a cantar deica xuño.
Acabada a posta dos ovos, o cuco adulto, que carece de sentimentos familiares, arremedando aos antigos fidalgos cos seus bastardos, encomenda a crianza dos fillos a outros paxariños subalternos, e vaise de turismo máis alá do Sahara, a Kenia e outros países de África do Sul, deica o ano seguinte, que volve para anunciare outra nova primavera.
No ano 1.991, polo vinte de xuño, observei algo que nunca vira, nin nunca máis voltei ver. Andaba eu á pesca da troita pretiño do pobo de Parada da Serra, cando ouvín cantar ducias de cucos ao mesmo tempo. Levantei a cabeza, e alí estaban cantando e voando de xeito desordenado, como se rifaran entre eles. Pensei que andarían nunha porfía, como no foro da Vilavella, pero neste caso simplemente para decidiren a saída cara ese viaxe turístico.
Pero como deste peculiar páxaro hai tantas cousas que contar, xa seguirei outros días.
En Barxa habia un refran que decia, "se non ben o cuco ultimos de marzo ou primeiros de abril, ou o cuco e morto o a fin quer vir"eu escoitei e escuto cantar o cuco, pero pareceme que antes repenicaba mais que agora. E os maiores decian que cuando paraba de cantar era por que os seitureiros lle cortaran o gañote.
Un saudo pra todos os foreir@s de Lubian.
Un saudo pra todos os foreir@s de Lubian.
