Compramos energía a futuro

LUBIAN: Non, non, Inda Cho Sei. Ese caso o cual te refieres...

Non, non, Inda Cho Sei. Ese caso o cual te refieres foi outro, ves ese si podemos decir que foi certto porque o acordamos.
Quén levou a ese matrimonio a tirarse o río, (q. e. p. d. os dous) foi él o que se tirou, ela non o fixo, encontrou a auga mollada e mui fría era inverno. A xente do pueblo saliú a buscar a Señora, non daban con ela, o fin, apareceu escondida na troba de un carballo na orilla do río, a él un santo de home, xa o sacaron medio afogado do pozo da Ponte Mazaira, ¡por nada o salvan.!
O disgusto foi motivado por a venta de unha vaca, (parece que inda estou vendo a vaca, era negra lle faltaba un corno era mouca) claro, a tal señora pensou que os tratantes engañaran o marido e lle apandaran a vaca por a mitad do precio que valia, por eso quería tirarse o rio, que por certo, co deshielo e máis a chuvia viña mui crecido.
Gracias por aclaración de ser aforcado a ser afogado a persona a que me refería no relato anterior, aunque o escribir en Galego se me escapan o significado de moitas palabras, si me dei de conta o escribir a palabra aforcado como que non me encajaba, fixate que hasta mirein en Google, ahora con esto non hai problema,
de ver o morto me hubera dado cuenta enseguida, dicen que o home que morre aforcado, queda coa lengua fora é co pene erecto, entonces eu inda non nacera, pero penso que xa debía de estar a punto. Xa recordo moito.! Hai duas cousa que coinciden, que en ambos casos morren por axfisía é que morren para siempre.
O relato prefería contalo tal como mo contaron a min, moitas de estas historias a protagonista era miña tía Mercedes q. e. p. d. que eu quería muchísimo, me contaba moitos contos tamén relatos, o facia tan ben, que che daba a impresión que os estabas vivindo, ahora penso que algunha trola tamén me metía.