O Pita, Pitiña das miñas intrañas, tanto tempo sin saber de tí. Pasarín os anos, a última vez que procurey por tí me dixerin que foras pra Alemania. Que memoria teñes istás a descreber a coisa tal como aconteceu, olla eu nahu fuy a iscola, podo decer algua coisa que nahu sea pra decer en un foro más nunca diría nada pra ofender nin con mala fe. No teu caso y o meu axo que nadie ten motibos pra ver outra coisa que non sea uha parella que se querian. Más nahu debemos dar más importacia o a asunto, menos depois dos gaxos pediren perdón y recoñecer a metedura de pata que tiberin. Con relazahu o poema quedo ademirado da memoria que teñes, tambien te digo que amin a poesía y o cante sempre se me derín bein. Te recordarás da miña fouce, eu axo que non istaba enfurruxada.
Un abrazo munto forte Pitiña miña, con tudos os respeitos pro teu home si así fora.
Un abrazo munto forte Pitiña miña, con tudos os respeitos pro teu home si así fora.
