LUBIAN: Jajajajaja, moi bon o conto Piño!

A xente antes actuaba mui a la buena.
Eufrasia tiña que ir os médicos a Ourense, colle o tren na estación de Lubián, nada máis subir, xa no pasillo vei moita xente e dice, rediola donde me sento eu ahora, busca busca, ala vei un asiento, se coloca comodamente, frente a ela ven sentado un madrileño todo finchado, co pelo engomado (igual era Mario Conde) é con un chicle na boca sin parar de mascar.
O chegar pola Gudiña mirámbase un o outro, él nin a veía, dicelle a Eufrasia con toda a educación, señor, me encantaría entablar unha conversación con usted, vexo que move os labios é me vai falando eu estou tan xorda que non lle entendo nada....

Jajajajaja, moi bon o conto Piño!