... un grupo de amigos decide xuntarse para pasar un rato agradable, contar anécdotas da sua vida, recordar episodios da infancia; que levan asociados tamén recordos dos seus antepasados, ven sexan familiares, amigos, ou simplemente coñecidos.
O lugar escollido é un remanso de paz; poñamos que se trata dunha pradeira á veira do río, onde, nin xiquera a auga interrumpe o cantar dos paxariños, por estar detida aló ó fondo pol-a preseira recén arranxada.
Vai chegando xente de outros lugares, o que fai que este grupo aumente considerablemente, sin que esto supoña ninguha necesidade de buscar un "lider" que o guíe; todo marcha según o previsto: en armonía e igualdade.
Pero, algo se está "cocendo" en silencio. De súpeto, alguén levanta a voz, quítase a careta e dícelle aos presentes que do outro lado do río estase mellor; tirándose a auga, cruza a outra veira desde onde trata de convencelos para que o sigan, e deste xeito, convertirse no seu "jefe". Non hai fisuras no grupo; ninguén dubida que o lugar escollido é o mellolr para a boa convivencia. ¡Quédase só!; berra desesperado buscando apoios, pero só chegan mui esporádicamente de outros sitios e duran pouco.
Todo segue o seu curso natural. ¡Que siga berrando!
¡QUE BEN SE ESTÁ DESTE LADO DO "RÍO"!
Saudos a todos.
O lugar escollido é un remanso de paz; poñamos que se trata dunha pradeira á veira do río, onde, nin xiquera a auga interrumpe o cantar dos paxariños, por estar detida aló ó fondo pol-a preseira recén arranxada.
Vai chegando xente de outros lugares, o que fai que este grupo aumente considerablemente, sin que esto supoña ninguha necesidade de buscar un "lider" que o guíe; todo marcha según o previsto: en armonía e igualdade.
Pero, algo se está "cocendo" en silencio. De súpeto, alguén levanta a voz, quítase a careta e dícelle aos presentes que do outro lado do río estase mellor; tirándose a auga, cruza a outra veira desde onde trata de convencelos para que o sigan, e deste xeito, convertirse no seu "jefe". Non hai fisuras no grupo; ninguén dubida que o lugar escollido é o mellolr para a boa convivencia. ¡Quédase só!; berra desesperado buscando apoios, pero só chegan mui esporádicamente de outros sitios e duran pouco.
Todo segue o seu curso natural. ¡Que siga berrando!
¡QUE BEN SE ESTÁ DESTE LADO DO "RÍO"!
Saudos a todos.
Teis razón, Ballesteros. ¡Qué ben se está deste lado do río! Por eso un día decidín deixar de oir os berros dese...
Saludos a tod@s os foreir@s deste lado do río.
Saludos a tod@s os foreir@s deste lado do río.
Hola, O candil; Xa sabía que estabas deste lado do río; non merece a pena cruzar pro outro lado ahora que empeza a estar a auga fría, encima sabendo que solo toparías maleza, silbas, toxos...
Cambiando un pouco o dito..."a berros estridentes oídos xordos".
Un abrazo.
Cambiando un pouco o dito..."a berros estridentes oídos xordos".
Un abrazo.
Perdoai que me inmescuia no caudal do rio, eu tamen estou deste lado do rio, pois do outro hay muita broza ruin.
Aporveito pra decirvos que bou estar caladiño ata o dia 15, por mor da auga quente e o sol.
Un grande abrazo pra todos foreir@s de ben.
Aporveito pra decirvos que bou estar caladiño ata o dia 15, por mor da auga quente e o sol.
Un grande abrazo pra todos foreir@s de ben.
Amigo Barxés: Non creo que teñas que pedir perdón por nada, todo ó contrario, ó menos eu agradezo a tua presencia, que estes días atrás non participache muto.
Deseo que pases unhos inmellorables días de descanso, igualmente pra Nieves.
Disfrutai de todo o bon que vos pode ofrecer o Mediterraneo.
Un abrazo, amigo.
Deseo que pases unhos inmellorables días de descanso, igualmente pra Nieves.
Disfrutai de todo o bon que vos pode ofrecer o Mediterraneo.
Un abrazo, amigo.
