LUBIAN: Ballesteros, pregúntanme a ver si eres o da Marité...

Deséxolle a todos os participantes desta xuntanza, que sexa unha noite máxica, divertida, alegre..., que reforce os nos de unión entre toda a xente; dentro de ese recinto con tanta Historia.
Saudos a todos, en especial a sua cabeza mais visible, o amigo Felipe.
Creo que tamén asistirán, Ocandil, Piño e o amigo Barxés; para todos eles un forte abrazo.
¡A pasalo ben!

Asistiremos, sí. ¿E tú e a Pepita non vindes?

Perdona por non contestar antes, pero cuando rematei de escribir, xa estaba a Marité esperando para marchar a praia, a Cesantes; por certo, corría unha lixeira "brisa", pero a temperatura moi agradable.
Hoxe non falei con miña irmá, non sei se iría.
Supoño que étas horas inda cuntinua a festa, por tanto, pasadeo ben ata o remate da noite.
Estou seguro de que nos porás algunhas fotos.
Un forte abrazo.

Pasámolo moi ben, o home-orquesta é moi divertido, contáronse chistes pra todas as edades, recitáronse poesías, tres meniños sorprendéronnos cunha representación de pastores, ovella e lobo incluidos, o cordeiro estaba delicioso, a compañía inmellorable, a temperatura alí arriba invitaba a quedarse toda a noite contemplando as estrellas, a organización impecable, coma sempre; por o que te podo decir que, desde o máis pequeno hasta o maior, pasámolo fenomenal.
¡O LOBO NO CORTELLOOOOOO!
Saludos.

Alégrome que o pasaráis tan ben, de corazón. Tamén é importante que a xente quede contenta pra que non se perda a tradición.
Que pases boas festas do Loreto, xunto coa tua familia. Saludos ó meu tocayo (teu irmau).
Bueno, marcho pro mismo sitio de onte.
Saludos.

Ballesteros, gracias por os teus bos desexos que se cumpliron, pois paseino francamente ben na festa do Loreto, fizo boa noite e había moita xente, como era a nosa festa hai anos... Incluso aterrizou alí un autobús de una despedida de solteiros da Esculqueira, todos animados.
Non puden darlle os teus recuerdos a meu irmao por non saber a cual dos tres te refieres, ¿José Luis, Manolo ou Mingo?:-)
Verás, este vrao, estando un día no bar de meu irmao Manolo na Vilavella, fun saludar a teu irmao pensando que era él o que escribía nos foros como Ballesteros, pero xa me aclarou que o que escribes eres tú e non él. A miña confusión foi debida a foto na que aparece él tocando a gaita e pon Ballesteros. Díxome o seu nombre e o teu, pero olvidóuseme, sinto moito. ¿Podes decirmos de novo, por favor? Así dareille recordos o teu tocayo, cuando sepa a cuál, je, je.
Un saludo.

Hola, O candil: Non fai falta que me des as gracias; os meus deseos eran sinceros, e si se cumpliron inda mellor: alégrome. É un dos mutos defectos que teño: sempre deseo o ben pra os demáis.
A confusión con meu irmao estubo graciosa, inda que eu pensei que sería co mais vello, polo gran parecido que temos.
En cuanto os recuerdos pra teu irmao, ben podían ser pra cualquera deles, pois sempre me levei, e me levo, ben cos tres; aunque neste caso referíame ó meu tocayo "Mingo", por pensar que sería o que asistiría a xuntanza.
Un forte abrazo.

Ballesteros, pregúntanme a ver si eres o da Marité que estás no Porriño...

Hola O candil; efectivamente, son o Mingo "da" Marité, e desde fai unhos anos vivo no Porriño.
Seguramente, tú non me conoces, en cambio eu sí te conocí cuando eras unha cativa, entre oito e dez anos, e xa lle qerías axudar a teus pais a despachar no bar, (ou tienda, non recordo ben) que tiñan no baixo da casa. (Se non é así espero que me corrixas, antes de que saia o "sabetudo".
Sei que,ó menos físicamente, non quedará nada daquela rapaza, polo tanto non te reconocería; pero, leendo os teus comentarios, ... (ver texto completo)